Η πορεία του Γιάννη Αντετοκούνμπο από τα Σεπόλια έως το ΝΒΑ περιγράφεται στο τραγούδι με τον τίτλο «Μαύρο αστέρι».
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο εκπλήρωσε ένα από τα μεγάλα όνειρά του με την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο πρόσφατο Eurobasket.
Όπως αποκάλυψε ο «Greek Freak» δεν έχει αναμνήσεις από το προηγούμενο μετάλλιο της Εθνικής Ομάδας σε Eurobasket, καθώς όπως αποκάλυψε στη Συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα με την Φινλανδία, το 2009 βρισκόταν με τη μητέρα του στη λαϊκή αγορά της Θήβας και πωλούσε πράγματα για να ζήσει.
«Ήμουν σε μια πόλη, μία ώρα μακριά από την Αθήνα, την Θήβα. Ήμουν με τη μαμά μου και πουλούσαμε στη λαϊκή. Γι’ αυτό, το 2009, η προσοχή μου δεν ήταν στο μπάσκετ», είπε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο στη συνέντευξη μετά το χάλκινο μετάλλιο, εξηγώντας γιατί δεν θυμόταν το προηγούμενο χάλκινο της Εθνικής. Μάλιστα, συνέχισε, λέγοντας πως αμέσως μετά από εκείνη την επιτυχία, ο προπονητής του τον έπεισε να ασχοληθεί με το μπάσκετ και να κερδίζει χρήματα από αυτό. Για να διευκολυνθεί η οικογένεια, προσέφερε θέση εργασίας και στη μητέρα του Βερόνικα.
«Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ το 2008. Και το 2009 σταμάτησα. Δεν θυμάμαι και πολλά από το 2009 γιατί δεν ήμουν στη νοοτροπία του μπάσκετ. Ήμουν σε μια πόλη, μία ώρα μακριά από την Αθήνα, την Θήβα. Ήμουν με τη μαμά μου και πουλούσαμε στη λαϊκή. Γι’ αυτό, το 2009, η προσοχή μου δεν ήταν στο μπάσκετ. Και μετά από αυτό, ο προπονητής μου, Τάκης Ζίβας, μου είπε: “Δεν υπάρχει περίπτωση. Μπορείς να βγάλεις χρήματα από το μπάσκετ, μπορείς να βοηθήσεις την οικογένειά σου. Θα σου δίνουμε 300 ευρώ τον μήνα και θα δώσουμε δουλειά στη μαμά σου”. Έτσι, το 2010, άρχισα να επιστρέφω και ήμουν 15,5-16 μισό. Άρχισα να παρακολουθώ μπάσκετ. Έτσι έκανα. Δεν έπαιζα μπάσκετ σε όλη μου τη ζωή. Ξεκίνησα να παίζω σοβαρά μπάσκετ το 2010», είπε ο Γιάννης Αντετοκουνμπο.
Τη ζωή του Γιάννη Αντετοκούνμπο περιέγραψε το τραγούδι που ερμήνευσε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου το 2020 με τίτλο «Μαύρο αστέρι» σε στίχους Γιώργου Κλεφτογιώργου και μουσική Μανώλη Ανδρουλιδάκη.
Οι στίχοι του τραγουδιού:
Μαύρο αστέρι φωτεινό απ’ τα Σεπόλια
Που δεν του δίναμε την άδεια για χαρές
Ρίχναμε πάνω του τα μάτια μας σαν βόλια
Και τον πληγώσαμε αμέτρητες φορές
Από παιδί έπαιζε μονάχα με τον τρόμο
Μα δεν τον νίκησε ποτέ η ενοχή
Είχε απλώσει τα τραγούδια μας στον δρόμο
Και τα πουλούσε να αγοράσει αντοχή
Δίχως αιτία του φορτώναμε τα λάθη
Μα εκείνος ψήλωνε μες στον αποκλεισμό
Με το ένα χέρι τώρα βάζει στο καλάθι
Όλης της Γης τον άρρωστο εγωισμό
Από παιδί έπαιζε μονάχα με τον τρόμο
Μα δεν τον νίκησε ποτέ η ενοχή
Είχε απλώσει τα τραγούδια μας στον δρόμο
Και τα πουλούσε να αγοράσει αντοχή
Φτιάχνει Ελλάδες που γεμίζουν τις κερκίδες
Έγινε ο κόσμος γειτονιά του τώρα πια
Έχει στις φλέβες του κρυμμένες καταιγίδες
Και ρίχνει πάνω μας την άσπρη του σκιά…
Πηγή: ogdoo.gr