Είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι στιγμές που στην πολύβουη, κορεσμένη, χαοτική ψηφιακή εποχή και καθημερινότητά μας μπορεί να βιώσει κανείς μια ουσιαστική συγκίνηση στο διάβασμα της ανακοίνωσης κάποιου μουσικού (ή και εν γένει καλλιτεχνικού) νέου, στη θέαση μιας οποιασδήποτε ανάρτησης από έναν οποιονδήποτε καλλιτέχνη. Μια συγκίνηση από αυτές που σε ταξιδεύουν πίσω στον χρόνο και φέρνουν αυτό το πίσω ολοζώντανο στο παρόν με την προοπτική της επιστροφής ενός καλλιτέχνη ή μιας μπάντας από εκείνες που είσαι σίγουρος ότι θα ανήκουν πάντα στο soundtrack των αναμνήσεων σου, φοβούμενος ότι ίσως αν επανέλθουν θα διαλύσουν την εδραιωμένη μαγεία τους.
Μια τέτοια συγκινητική, εξαιρετική και για πολλούς απρόσμενη στιγμή ήρθε στις αρχές του περασμένου Νοεμβρίου όταν η Tracey Thorn ανακοίνωσε με ένα λιτό κι απέριττο tweet ότι μαζί με τον Ben Watt ολοκλήρωσαν το νέο album των Everything But The Girl με ορίζοντα κυκλοφορίας το 2023.
Οι μνήμες ξεπήδησαν, το “Missing” έπαιζε για μέρες σε λούπα, τα βιβλία της Thorn κατέβηκαν από το ράφι για νέες αναγνώσεις, και δυόμιση δεκαετίες μετά τον τελευταίο τους δίσκο Temperamental το 1999 συνειδητοποιήσαμε εκ νέου την τεράστια και ίσως αφανή επιρροή που άσκησε αυτή η σχετικά «ήρεμη δύναμη» των Everything But The Girl σε μπάντες και σχήματα που έχουν κάνει τα μουσικά blends τρόπο μουσικής επιβίωσης στην indie σκηνή κάνοντας με τους millennials και όλες τις γενιές μετά από αυτούς να πίνουν νερό στο όνομά τους.
Η επιστροφή σε συνθήκες ντουέτου, συνεργασίας και δισκογραφικής παραγωγής, όχι πέντε και δέκα αλλά 23 χρόνια μετά την τελευταία δημιουργική σύμπραξη είναι δύσκολη πίστα για το οποιοδήποτε συγκρότημα, ιδίως όταν οι συνιστώσες του έχουν τραβήξει χωριστούς δρόμους στιβαρής προσωπικής δημιουργίας. Οι Everything But The Girl ωστόσο το κάνουν, απαλά και διακριτικά, να φαίνεται τόσο εύκολο και σίγουρα να αξίζει με το παραπάνω την αναμονή, ίσως γιατί παρά το ότι ως καλλιτεχνικό ζευγάρι πάτησαν ένα από τα μεγαλύτερα pause στη σύγχρονη μουσική ιστορία παρέμειναν μαζί, σταθερό ζευγάρι στη ζωή.
Με το πρώτο play στο lead single του επερχόμενου “Fuse”, με τίτλο “Nothing Left To Loose” που παίζει από σήμερα το πρωί στον ραδιοφωνικό αέρα του BBC6 και σε όλα τα επίσημα κανάλια των EBTG στα social media έχεις την αίσθηση ότι η επιτυχία αυτής της επιστροφής είναι προδιαγεγραμμένη. Ισορροπημένη και σύγχρονη dance αισθητική, χωρίς φανφάρες και εντυπωσιασμούς, με συναισθηματικό βάθος, ουσία και συνθετική συνοχή σε συνδυασμό με ένα επίσης φρέσκο, εξαιρετικό, μονοπλάνο video clip, γυρισμένο σε one take από τον Charlie Di Placido (σκηνοθέτη πολλών videos των Jungle) με τον χορό σε πρώτο πλάνο να αποτυπώνει σωματικά και να δραματοποιεί με άψογο τρόπο κάθε beat και νότα, κάθε στίχο του “Nothing Left To Loose” στίχους τόσο αρμονικά κουμπωμένους πάνω στις μελωδικές καμπύλες του dance format που είναι λες και γεννήθηκαν από αυτές.
Οι Thοrn και Watt, όπως δήλωσαν χαρακτηριστικά στο NME, δεν τρέφουν κάποια ιδιαίτερη νοσταλγία για το παρελθόν, και γι’ αυτό το μόνο που ήθελαν, αφού σπρωγμένοι, όπως φαίνεται, από κάποια αδιευκρίνιστη και για τους ίδιους δημιουργική ανάγκη, αποφάσισαν να ξαναγίνουν οι Everything But The Girl ήταν να κάνουν κάτι σύγχρονο, να φτιάξουν ήχους τους σήμερα και να μην αναμασήσουν το παρελθόν τους στο οποίο βέβαια, σημειωτέον, πάντα έβρισκαν τον τρόπο τους να καινοτομούν. Δεν είναι ένα συγκρότημα που έχει επανέλθει για να κάνει περιοδείες και να παίζει τα «παλιά τους» – είναι άλλωστε γνωστή η «αποστροφή» της Tracey Thorn για τις live εμφανίσεις, εξαιτίας των διαταραχών άγχους που, σύμφωνα με τα όσα έχει μοιραστεί κατά καιρούς στις συνεντεύξεις και στα γραπτά της, φαίνεται να ενισχύονταν πολλές φορές εξαιτίας της έκθεσής της στη σκηνή. Δεν είχαν ανακοινώσει σε κανέναν αυτήν την επιστροφή τους παρά μόνο όταν την καθιστούσε σίγουρη ένας ολοκληρωμένος δίσκος, ένα ακόμα σημάδι της «γείωσης» που πάντα τους χαρακτήριζε. Το “Fuse” ένας δίσκος έκπληξη τόσο για το κοινό των Everything But The Girl όσο και για αυτούς τους ίδιους θα κυκλοφορήσει την 21η Απριλίου εκπληρώνοντας τις ενδόμυχες προσδοκίες τόσων και τόσων fans των EBTG αλλά και των ίδιων των Tracey Thorn και Ben Watt που, όπως έχουν δηλώσει και στο παρελθόν, είχαν αρκετά εμπόδια, τόσο πρακτικής και τόσο ψυχολογικής φύσης να αντιμετωπίσουν στον δρόμο προς ένα come back. Όπως όμως επίσης έχει δηλώσει η Tracey Thorn, στα προβλήματα και στις ανασφάλειές της ίσως και να οφείλεται η επιτυχία της, αφού τις έδωσαν το υλικό και την ανάγκη να το μοιραστεί.
Ραντεβού την άνοιξη περιμένοντας ενδεχομένως έναν από τους δίσκους της χρονιάς που μόλις ξεκίνησε.
Πηγή: athensvoice.gr