Τα σύγχρονα αυτοκίνητα είναι ασφαλέστερα από ποτέ και ταυτόχρονα πιο «τυφλά» και εδώ ανοίγει μια μεγάλη συζήτηση…
Το Α-pillar, η εμπρόσθια κολόνα που ενώνει οροφή και αμάξωμα, έχει μετατραπεί από λεπτή δοκό ορατότητας σε θωρακισμένο τοίχο που κρύβει πεζούς, ποδηλάτες και… αλήθειες που η βιομηχανία αποφεύγει να παραδεχτεί.
Αν έχεις οδηγήσει πρόσφατα ένα σύγχρονο SUV, πιθανότατα έχεις ζήσει εκείνη τη μικρή, νευρική κίνηση στο σταυροδρόμι, σκύβεις μπροστά, μετά πίσω, προσπαθώντας να δεις γύρω από τις μπροστινές, ογκώδεις κολώνες (Α-pillars).
Εκεί που κάποτε υπήρχε ορατότητα, σήμερα υπάρχει σίδερο, αφρός και αερόσακοι. Οι αυστηρές προδιαγραφές ασφάλειας για ανατροπές και συγκρούσεις ανάγκασαν τους κατασκευαστές να χτίσουν αυτοκίνητα-φρούρια.
Η εμπρόσθια κολόνα έγινε πιο χοντρή για να σώζει ζωές σε μια πρόσκρουση, αλλά και πιο επικίνδυνη, καθώς μπορεί να αποκρύψει έναν πεζό μόλις δέκα μέτρα μπροστά.
Το πρόβλημα δεν είναι άγνωστο στους μηχανικούς. Απλώς, όπως παραδέχονται σιωπηλά πολλοί, είναι πιο φθηνό να το κρύψεις παρά να το λύσεις. Αντί για καινοτόμα υλικά ή διαφανείς δομές, οι εταιρείες προσθέτουν κάμερες, αισθητήρες και “σουίτες ορατότητας 360°”. Μετατρέπουν το πρόβλημα σε προϊόν και το πουλούν ως “τεχνολογική άνεση”.
Το αποτέλεσμα είναι παράδοξο: τα αυτοκίνητα γίνονται ασφαλέστερα στα χαρτιά, αλλά πιο επικίνδυνα στην πράξη. Οι οδηγοί μαθαίνουν να εμπιστεύονται τους αισθητήρες αντί για τα μάτια τους, οι ορατές επιφάνειες μικραίνουν, και η οδήγηση χάνει το άμεσο, ανθρώπινο στοιχείο της.
Η ορατότητα δεν βαθμολογείται με αστέρια Euro NCAP και γι’ αυτό κανείς δεν την κυνηγά. Μέχρι να υπάρξει «αξιολόγηση ορατότητας», η Α-pillar θα παραμένει εκεί: Αόρατος συνένοχος ενός σχεδιασμού που προτιμά να δείχνει ασφαλής, παρά να είναι.
Πηγή: newsauto.gr