Ο άνθρωπος που επαναπροσδιόρισε τη ρυθμική γλώσσα της τζαζ και του αυτοσχεδιασμού.
Ο Τζακ Ντετζονέτ, ένας από τους πλέον ευφυείς και επιδραστικούς μουσικούς του 20ού και 21ου αιώνα, ένας αξεπέραστος ντράμερ, πιανίστας, συνθέτης και οραματιστής έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών, αφήνοντας πίσω του μια μουσική κληρονομιά που επαναπροσδιόρισε τη ρυθμική γλώσσα της τζαζ και του αυτοσχεδιασμού.
Ο Τζακ Ντετζονέτ ήταν γεννημένος στις 9 Αυγούστου 1942 στο Σικάγο. Ξεκίνησε το μουσικό του ταξίδι, μαθαίνοντας πιάνο από τα τέσσερα. Αυτή η πρώιμη επαφή με την αρμονία και τη μελωδία ήταν κρίσιμη: Ο Ντεζονέτ δεν αντιμετώπιζε ποτέ τα ντραμς απλώς ως όργανο ρυθμού, αλλά ως μια ηχητική παλέτα, ικανή να προσθέσει υφή, χρώμα και μελωδική ένταση. Η μετάβασή του στα κρουστά τον οδήγησε στο να αναπτύξει ένα στυλ που ήταν ταυτόχρονα βαθιά πνευματικό και σωματικά εκρηκτικό.
Τζακ Ντετζονέτ: Πώς έγραψε μουσική ιστορία στην τζαζ
Ο Ντετζονέτ ήταν ένας από τους λίγους μουσικούς που διέσχισαν με επιτυχία τα ρήγματα των μουσικών ειδών κατά την πιο επαναστατική περίοδο της τζαζ. Η καθοριστική στιγμή ήρθε το 1968, όταν εντάχθηκε στο συγκρότημα του Miles Davis. Η συμμετοχή του στο ιστορικό Bitches Brew (1970) τον εδραίωσε ως έναν πρωτοπόρο, καθώς το απρόβλεπτο, ηλεκτρισμένο και πολυρυθμικό του παίξιμο υπήρξε ο ρυθμικός σφυγμός που ωθούσε τη fusion στα πρώτα της βήματα.
Η δεκαετία του ’70 τον βρήκε να πειραματίζεται με τη δική του μπάντα, τους Special Edition, όπου συνδύασε τις επιρροές του από την αφρικανική μουσική, τη rock και τον ακουστικό αυτοσχεδιασμό, δημιουργώντας ένα κράμα που διατηρούσε την ένταση του live performance. Ως sideman, η λίστα των συνεργασιών του είναι ένας κατάλογος των κορυφαίων μορφών του 20ού αιώνα: από τον John Coltrane και τον Jackie McLean μέχρι τον Herbie Hancock, τον Keith Jarrett και τον Bill Evans. Ωστόσο, η συνεργασία του με τον πιανίστα Keith Jarrett και τον μπασίστα Gary Peacock στο θρυλικό Standards Trio θεωρείται ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα στην ιστορία των μικρών σχημάτων τζαζ. Για περισσότερες από τρεις δεκαετίες, το Trio αυτό λειτούργησε με σχεδόν τηλεπαθητική συνεννόηση, επαναπροσδιορίζοντας τα κλασικά τζαζ στάνταρ και ανεβάζοντας τον αυτοσχεδιασμό σε επίπεδο ύψιστης τέχνης. Το παίξιμο του DeJohnette στο Trio ήταν ένας συνδυασμός διακριτικότητας και στιγμιαίας λάμψης, υποστηρίζοντας και ταυτόχρονα ωθώντας τους συνεργάτες του.
Ο Ντετζονέτ ήταν επίσης ένας αφοσιωμένος εξερευνητής των πνευματικών και «μεταφυσικών διαστάσεων» της μουσικής. Αυτή η αναζήτηση εκφράστηκε μέσα από τις σόλο ηχογραφήσεις του, όπως το βραβευμένο με Grammy Peace Time, ένα άλμπουμ που τον καθιέρωσε και ως έναν σημαντικό συνθέτη και εκφραστή της new-age/ambient μουσικής.
Ως Jazz Master και πολυβραβευμένος καλλιτέχνης, ο Τζακ Ντετζονέτ άφησε πίσω του μια κληρονομιά που ξεπερνά τις ηχογραφήσεις του. Ήταν ένας δάσκαλος του ρυθμού, ένας ευγενής πνευματικός άνθρωπος και ένας αιώνιος αναζητητής της μουσικής αλήθειας. Η μουσική του ήταν ένας διάλογος, ένας διάλογος που ποτέ δεν τελείωσε, αλλά απλώς μεταπήδησε σε έναν άλλο τόπο.
Πηγή: athensvoice.gr