Music News

Ethel Cain-“Fuck Me Eyes”: Ένα σκοτεινό, shoegaze ερωτικό δράμα από το νέο της άλμπουμ

Η Ethel Cain κυκλοφόρησε ένα συγκλονιστικό νέο κομμάτι με τίτλο “Fuck Me Eyes”, μια αργή, στροβιλιζόμενη ωδή στη ζήλια, την επιθυμία και τους μικρούς μύθους που γεννιούνται σε επαρχιακά μέρη. Είναι το δεύτερο single από το επερχόμενο άλμπουμ της, Willoughby Tucker, I’ll Always Love You, που αναμένεται στις 8 Αυγούστου.

Μέσα από shoegaze υφές και μια υπνωτιστική, ομιχλώδη παραγωγή με synths που μοιάζουν να στάζουν πολλές αναμνήσεις, το κομμάτι καταγράφει τη γοητεία (σχεδόν εμμονή) της Cain με μια συμμαθήτριά της. Το όμορφο κορίτσι του σχολείου που μοιάζει να τα έχει όλα: Ομορφιά, βλέμματα, φήμη, κι όμως, κανείς δεν την καταλαβαίνει στ’ αλήθεια. «Η ξανθιά θεά που κατά βάθος είναι μόνη και θέλει απλώς να αγαπηθεί», λέει η Cain. «Αυτή που όλοι οι ενήλικες καταδικάζουν πίσω από κλειστές πόρτες, και που όλοι οι υπόλοιποι δεν αντέχουν… αλλά θέλουν να είναι».

Το τραγούδι αφήνεται σ’ αυτήν την εσωτερική σύγκρουση: είναι γλυκό, στοιχειωμένο και φορτισμένο με εκείνη την έφηβη ένταση που δεν ξέρεις αν είναι έρωτας, φθόνος ή απλώς ο καθρέφτης του εαυτού σου σε κάποιον άλλο. Η φωνή της Cain είναι χαμηλόφωνη αλλά καίει, σαν ανάσα πάνω σε ζεστή άσφαλτο, ενώ η παραγωγή ξεδιπλώνεται γύρω της σαν φάντασμα καλοκαιρινής μέρας.

«Προοριζόμαστε να τη δούμε μέσα απ’ τα μάτια της Ethel στα 16 της», εξηγεί. «Πεπεισμένη πως αυτό το κορίτσι έχει τραβήξει το βλέμμα του αγοριού που της αρέσει».

Το “Fuck Me Eyes” είναι και το παλαιότερο κομμάτι του δίσκου, μια ιδέα που είχε ξεκινήσει να δουλεύει πριν πέντε χρόνια, πολύ πριν πάρει μορφή το άλμπουμ. «Καθώς η ιστορία του δίσκου ξεδιπλωνόταν», προσθέτει, «συνειδητοποίησα πως αυτό το τραγούδι είχε τελικά πιο ουσιαστική θέση απ’ ό,τι νόμιζα αρχικά».

Μετά το “Nettles”, το “Fuck Me Eyes” συνεχίζει τη θεματική του άλμπουμ γύρω από τη νιότη, την αβεβαιότητα, το θολό σύνορο ανάμεσα στην επιθυμία και την ταυτότητα. Η Cain αναφέρει ως έμπνευση το “Bette Davis Eyes” της Kim Carnes (το θυμάται κανείς;), και πράγματι, υπάρχει μια αντίστοιχη πικρή λάμψη εδώ: κάτι από εκείνη τη μελαγχολία που σε βρίσκει σ’ ένα νυχτερινή αυτοκινητάδα, προσπαθώντας να καταλάβεις αν θέλεις κάποιον, αν θέλεις να είσαι αυτός ο κάποιος ή απλώς… να εξαφανιστείς.

Πηγή: avopolis.gr

Related posts

Επετειακή περιοδεία για τα 20 χρόνια των Need

TEO

Florence & The Machine: Ποιοι θα τους πλαισιώσουν στο Ejekt Festival 2023

TEO

Ντόλι Πάρτον: Στο νέο της μυθιστόρημα, θα αποκαλύψει τη σκοτεινή πλευρά της μουσικής βιομηχανίας

TEO

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε εάν το επιθυμείτε. Αποδέχομαι Διαβάστε περισσότερα

Πολιτική Απορρήτου & Cookies