Η Revelation Records και οι Calling Hours με ενθουσιασμό ανακοινώνουν την κυκλοφορία του “Say Less”, της πρώτης βιτρίνας από το πανκ/ροκ συγκρότημα της ανατολικής ακτής με τον βετεράνο τραγουδιστή Popeye Vogelsang (Farside) και μέλη των Don’t Sleep. Αποτέλεσμα διαφόρων συνεργασιών, το Say Less επανεξετάζει τις μελωδικές πανκ ευαισθησίες των μελών της μπάντας ενώ εργάζεται σε μια αναμφισβήτητα σύγχρονη κατεύθυνση. Σε παραγωγή του θρυλικού Brian McTernan (Turnstile, Hot Water Music, Thrice), το Say Less είναι επίσης μια βαθιά βουτιά στα συναισθήματα μετατόπισης και δυσφορίας που σημάδεψαν τη μετακίνηση του Popeye από την California στην Pennsylvania πριν από μερικά χρόνια, ένας διαλογισμός στη διασταύρωση της αίσθησης του τόπου και της αίσθησης του εαυτού.
Συνοδευτικά με την ανακοίνωση είναι το windows-down, punk της καρδιάς του Curtain Call, μια προφανής μοναδική επιλογή για να ηγηθεί του άλμπουμ, επειδή ξεκινά με τα αδιαμφισβήτητα φωνητικά του Popeye να ακούγονται μπροστά και στο κέντρο. «Είναι μια στιγμιαία υπενθύμιση στους θαυμαστές του Ποπάι από τις μέρες που τραγουδούσε στο Φαρσάιντ ότι η φωνή του είναι ταυτόχρονα ανεβαστική και βαριά, ψυχική και τραχιά και ισχυρή και ευάλωτη», είπε ο μπασίστας Γκάρετ Ρόθμαν. «Για πολλούς από τους θαυμαστές του, το άκουσμα της φωνής του στο «Curtain Call» θα είναι σαν να συναντάς έναν παλιό φίλο που δεν έχεις δει εδώ και χρόνια, όλα τα καλά συναισθήματα από το παρελθόν θα έρθουν αμέσως πίσω σε σένα».
Δείτε το “Curtain Call” στο YouTube:
Η επίσημη ιστορία των Calling Hours ξεκινάει με μεγαλύτερη ακρίβεια το 2021, αλλά για τον τραγουδιστή Popeye Vogelsang, η ιστορία εκτυλίσσεται στην πραγματικότητα λίγα χρόνια νωρίτερα.
«Ζούσα μόνος σε ένα διαμέρισμα ενός υπνοδωματίου σε ένα κτίριο της δεκαετίας του ’40 στο Λος Άντζελες», θυμάται. «Ήταν επτά λεπτά με τα πόδια από το Trader Joe’s, οκτώ λεπτά με τα πόδια από την τράπεζά μου και εννέα λεπτά με τα πόδια από το ταχυδρομείο. Έκανα δουλειά με φωνητικό όργανο πλήρους απασχόλησης. Όταν είχα ελεύθερο χρόνο, περπατούσα σε ένα από τα τοπικά πάρκα κι έτρωγα ένα σάντουιτς κάτω από ένα δέντρο. Ήταν σαν να ζούσα μέσα στο σόου του Andy Griffith, σαν να ζούσα στο Mayberry, όπου κάθε μέρα ήταν μια ηλιόλουστη μέρα».
Ως καθιερωμένος φορέας στη Νότια Καλιφόρνια -τόσο προσωπικά όσο και δημιουργικά ως πρώην frontman των μελωδικών σκληροπυρηνικών σπουδαίων Farside- δεν υπήρχε τίποτα στη ρουτίνα του να υποδηλώνει ότι η ζωή του Popeye οδήγησε σε οποιαδήποτε σημαντική αλλαγή. Ένιωθε σαν μια ιδανική ζωή, στην πραγματικότητα, μέχρι που δεν έγινε. «Ήταν πολύ μοναχικό, και υποθέτω ότι ήμουν εντάξει με αυτό -ή τουλάχιστον είπα στον εαυτό μου ότι ήμουν εντάξει με αυτό- μέχρι που γνώρισα το κορίτσι που είναι τώρα η γυναίκα μου», εξηγεί. «Αυτό άλλαξε τα πάντα».
Μεταξύ αυτών των αλλαγών, ο Popeye ξερίζωσε ολόκληρη τη ζωή του για να μετακομίσει σε cross-country στην αναμφισβήτητα λιγότερο μητροπολιτική πόλη Scranton, P A, όπου τελικά θα ερχόταν να συναντήσει το υπόλοιπο της νέας του μπάντας -τους κιθαρίστες Thomas McGrath και Tony Bavaria, τον μπασίστα Garrett Rothman. και ο ντράμερ Jim Bedorf- στο τέλος του 2021.
Τότε ήταν που οι The Commercials, ένα συγκρότημα τοπικών ηρώων με τους ΜακΓκραθ και τη Βαυαρία, κάλεσαν τον Popeye να ανοίξει μια παράσταση επανένωσης την παραμονή Πρωτοχρονιάς που σχεδίαζαν. Αυτή η πρόσκληση εξελίχθηκε γρήγορα στο ντουέτο που προσφέρθηκε να γίνει ο πυρήνας μιας μπάντας για να παίξει ο Popeye εκείνο το βράδυ και τελικά, στην ιδέα να γίνει ένα νέο συγκρότημα συνολικά, φέρνοντας τους Rothman και Bedorf από τους Don’t Sleep.
