Η μεγαλύτερη αντιπαλότητα στον πλανήτη γίνεται υβριδική. Ετοιμαστείτε για μια αποκλειστική αναμέτρηση 2.045 PS: H Lamborghini Revuelto συναντά τη Ferrari SF90 XX Spider.
Στον δρόμο με ιπτάμενες Ferrari και Lamborghini, αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της οδηγικής απόλαυσης, τότε δεν ξέρω τι είναι. Ωστόσο στη φάση μεταξύ του πιστεύω ότι γνωρίζω τον δρόμο και πραγματικά τον γνωρίζω είναι σίγουρο πως το παράκανα. Αφήνω τα φρένα, τοποθετώ τη μούρη της Lamborghini στη στροφή τρίτης ταχύτητας και… παρακολουθώ με τρόμο καθώς το apex εξαφανίζεται εκτός θέασης γύρω από αυτό που στην πραγματικότητα αποδεικνύεται μια φουρκέτα δεύτερης σχέσης (Car Magazine Team).
Ο V12 της Revuelto είναι ανοιχτός προς τον ουρανό πίσω από το πιλοτήριο σαν ιερό λείψανο, ακάλυπτος για τους επισκέπτες προσκυνητές, και αυτή τη στιγμή χρειάζομαι οπωσδήποτε ένα θαύμα. Είναι πολύ αργά για να κάνω οτιδήποτε άλλο εκτός από το να κρατήσω την αναπνοή μου (πάντα βοηθάει) και να κλειδώσω το τιμόνι. Η μοιραία υποστροφή δεν έρχεται. Αντίθετα, το αυτοκίνητο απλώς σφίγγει την πορεία του χωρίς καμία εμφανή διαμαρτυρία και στρίβει στη στροφή σαν να ήταν αυτό το σχέδιο εξαρχής.
Αυτό είναι φυσικά μια σχετικά πρόσφατη εξέλιξη. Τα ιταλικά υπεραυτοκίνητα με ισχύ επιπέδου F1 δεν συγχωρούσαν στο παρελθόν, όπως ακριβώς δεν μπορούσαν να διαχειριστούν τίποτα πιο ανώμαλο από μια πιστοποιημένη πίστα της FIA. Οι SF90 XX και Revuelto έχουν την ευκαιρία να καταρρίψουν το στερεότυπο που θέλει τα ιταλικά υπεραυτοκίνητα εξαρτημένα από άψογα οδοστρώματα, δίχως ίχνος ευελιξίας ή ελέους.
Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Αυτοί οι δρόμοι κοντά στο Maranello, που πριν από λίγα χρόνια φάνταζαν ουτοπικοί, έχουν παραμορφωθεί από καθιζήσεις, καταστραφεί από υγρούς χειμώνες και καταπονηθεί από την κυκλοφορία. Αλλά κανένα από τα δύο αυτοκίνητα δεν νοιάζεται, καθώς οι άρτια ρυθμισμένες και πανάκριβες αναρτήσεις τους κάνουν θαύματα, κρατώντας τους τροχούς στον δρόμο και το πρωινό σου εκεί που το άφησες.
Ενώ πλησιάζει η επόμενη ευθεία σκέφτομαι για μια στιγμή να μην πιέσω το πεντάλ του γκαζιού μέχρι τέρμα, ως ένδειξη σεβασμού για την πρόσφατη συνάντηση με το χείλος του γκρεμού. Αλλά όχι, ο 90χρονος εαυτός μου, καλυμμένος με ψίχουλα μπισκότων μπροστά από την τηλεόραση, δεν θα αναπολεί εκείνη τη φορά που άλλαξε ταχύτητα νωρίς σε έναν V12 6,5 lt καθώς η κατακόκκινη SF90 XX χανόταν στον ορίζοντα.
Έτσι, τα δίνω όλα, αφήνομαι στις αρετές αυτού του ηλεκτρικά ενισχυμένου αριστουργήματος, με τον V12 να είναι καθησυχαστικά οικείος, ακόμα κι αν η ανελέητη -χωρίς υστέρηση- αγριότητά του φαντάζει κάπως απόκοσμη. Κάποτε έπρεπε να πιέζεις στο όριο των στροφών κινητήρες σαν αυτόν για να ξετυλίξουν τον πραγματικό χαρακτήρα τους.
Στη Revuelto δεν υπάρχει καμία αναμονή και η Ferrari με τον V8 δείχνει ακόμα λιγότερη καθυστέρηση. Η επιτάχυνση είναι άμεση, ακαταμάχητη και ατελείωτη. Φυσικά πρέπει να σεβαστούμε το όριο ταχύτητας. Αλλά μπορούμε να παίξουμε γρήγορα και ελεύθερα με μερικούς από τους νόμους της Φυσικής.
Αυτός είναι ο λόγος που βρισκόμαστε εδώ, για το τελευταίο βίαιο κεφάλαιο της μεγαλύτερης αντιπαλότητας στον πλανήτη. Και ποιος καλύτερος τρόπος υπάρχει πρακτικά για να εξερευνήσεις τη σχέση μεταξύ της επιτάχυνσης ενός αντικειμένου και των δυνάμεων που δρουν πάνω του -για να μην αναφέρουμε την επίδραση αυτών των δυνάμεων στην καρδιά και την ψυχή σου- από τη συνάντηση, επιτέλους, των πιο προηγμένων plug-in-hybrid μηχανών της Ιταλίας;
Παρόλο που η SF90 XX και η Revuelto γεννήθηκαν σε διαφορετικά σχεδιαστήρια, τα τεχνικά τους concept είναι εντυπωσιακά παρόμοια. Η μία έχει V12 φυσικά, με ισχύ 825 PS, ενώ η SF90 XX χρησιμοποιεί έναν 4.0 lt twin-turbo V8 με απόδοση 797 PS. Ωστόσο και στις δύο περιπτώσεις τρεις ηλεκτροκινητήρες (ένας σε κάθε μπροστινό τροχό και ένας τρίτος στους πίσω τροχούς) αυξάνουν σημαντικά τη συνολική ισχύ.
Τα εμπρός μοτέρ της Ferrari, με ισχύ 232 PS, είναι πιο ισχυρά από τις μονάδες της Lamborghini των 150 PS και αντλούν ενέργεια από μια μεγαλύτερη μπαταρία. Αυτό αυξάνει τη συνδυαστική απόδοση της Ferrari στους 1.030 PS και της Lamborghini στους 1.015 PS. Ενώ ο μαινόμενος ταύρος είναι προς το παρόν διαθέσιμος μόνο ως κουπέ με σταθερή οροφή, το αλογάκι της Ferrari προσφέρθηκε επίσης για λίγο ως Spider, με αναδιπλούμενη σκληρή οροφή.
Ο στόλος των 1.398 SF90 XX εξαντλήθηκε μέσα σε λίγες ώρες στις αρχές του καλοκαιριού του 2023, ένα διόλου ευκαταφρόνητο επίτευγμα, δεδομένης της τιμής της Spider που ξεκινά από τις 850.000 ευρώ στη Γερμανία. Στα 502.180 ευρώ (πάντα στη Γερμανία), η Revuelto μοιάζει συγκριτικά σχεδόν προσιτή. Η λίστα αναμονής εκτείνεται ως το 2026, όταν αναμένεται το roadster να ενταχθεί στη σειρά ως μοντέλο του 2027.
Ωστόσο δεν είναι οικονομικό το θέμα. Daytona και Miura, Testarossa και Countach, 458 και Huracan, Purosangue και Urus Performante, αυτός ο πόλεμος μαίνεται από τη δεκαετία του ’60 και οι ειρηνευτικές συνομιλίες μοιάζουν πολύ μακρινές. Ακόμα κι αν καταφέρεις να παραμερίσεις την Ιστορία, διλήμματα όπως αυτό δεν είναι ζητήματα λογικής.
Η μάχη του αλόγου και του ταύρου διεξάγεται στις τρίχες που σηκώνονται στον αυχένα σου, στο πόσο γερό στομάχι έχεις και στις άγνωστες επιθυμίες της ασταθούς ανθρώπινης καρδιάς. Αν η απόφαση ανήκει στα μάτια σου, μάλλον θα αγοράσεις τη Lamborghini.
Οι κομψές της αναλογίες -όπως και ο V12 κινητήρας της, γεμάτος ηχώ από το παρελθόν- έχουν την ποιότητα μιας εικόνας περιοδικού και ο σχεδιασμός της παραμένει απόλυτα πιστός στην ταυτότητα της μάρκας. Σήμερα, όμως, σε κόκκινο και με περισσότερη αεροδυναμική από μια αναβάθμιση Formula 1 στη μέση της σεζόν, είναι η Ferrari που τραβά τα βλέμματα.
Και τα δύο αυτοκίνητα φαίνονται σαν να τρέχουν με 300 km/h ακόμα και ακινητοποιημένα – και φυσικά και τα δύο μπορούν να φτάσουν τα 300 km/h πολύ γρήγορα. Η Lamborghini πιάνει τα 100 km/h από στάση σε 2,5’’ και τα 200 km/h σε λιγότερο από 7’’ », σύμφωνα με τα επίσημα τεχνικά χαρακτηριστικά. Η Ferrari, σε Qualifying Mode με Extra Boost, κάνει τα 0-100 km/h σε 2,3’’ και τα 0-200 km/h σε μόλις 6,7’’.
Πρόκειται για το πρώτο νόμιμο στον δρόμο μοντέλο της σειράς XX της Ferrari, που αναβαθμίζει την SF90 ποσοτικά, με μεγαλύτερη αεροδυναμική πρόσφυση σε υψηλές ταχύτητες, ένα πανέμορφα κατασκευασμένο και εξαιρετικά «εκφραστικό» bodykit, ένα λιτό πιλοτήριο, επιπλέον 30 PS (17 από τον V8 και 13 από τον ηλεκτροκινητήρα στον πίσω άξονα) και μειωμένο κατά 10 kg βάρος. Η τελική ταχύτητα έχει μειωθεί σε σχέση με τα 340 km/h της «βασικής» Spider στα… μόλις 320 km/h, κυρίως λόγω της τεράστιας σταθερής πίσω αεροτομής, η πρώτη του είδους της σε αυτοκίνητο παραγωγής της Ferrari από την εποχή της F50.
Κι αν το εσωτερικό της SF90 μοιάζει με την πολυτελή έκδοση του μονοθέσιου F1 του Leclerc, η καμπίνα της Revuelto δείχνει πιο αρμονική και κομψή, παρόλο που τα φανταχτερά γραφικά απειλούν να χαλάσουν την πρώτη καλή εντύπωση. Θα περνούσες ευχάριστα ώρες εδώ αν εσύ και ο V12 σου έπρεπε να καλύψετε μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα, αλλά λείπει το δράμα που προσφέρει η Ferrari. Στο τιμόνι της Lamborghini υπάρχουν τέσσερα μικρά κουμπιά. Τα κάτω ελέγχουν την ανύψωση του εμπρός άξονα και την πίσω αεροτομή.
Τα επάνω επιλέγουν το πρόγραμμα οδήγησης (Electric, Sport, Corsa και ESC off) και την κατάσταση του ηλεκτρικού συστήματος (Charge, Hybrid και Performance). Συνολικά, έχεις 13 διαφορετικά προγράμματα να επιλέξεις. Η XX συνδυάζει χειριστήρια αφής για το σύστημα κίνησης (eDrive, Hybrid, Performance και Qualifying) με έναν φυσικό διακόπτη manettino για την επιλογή του προγράμματος οδήγησης (Wet, Sport, Race, CT off και ESC off).
Υπάρχουν επίσης πολλά άλλα στο τιμόνι, όπως χειριστήρια αφής για τα φώτα, τους υαλοκαθαριστήρες, τη φωνητική εντολή, το infotainment και την εκκίνηση του κινητήρα. Κι ενώ μπορεί να λαχταράς ένα φυσικό μπουτόν εκκίνησης, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, η απογοήτευση για το σύστημα μετάδοσης τελειώνει εκεί.
Από άποψη χώρου οι διαφορές δεν είναι μεγάλες. Η SF90 XX δίνει την αίσθηση ότι είναι πιο περιορισμένη και το μεταλλικό της δάπεδο είναι ολισθηρό όταν βραχεί, αλλά η φαρδιά εμπρός κολόνα της Revuelto περιορίζει την ορατότητα σε πιο στενούς δρόμους. Στο μπάκετ της Ferrari γρήγορα αντιλαμβάνεσαι τις προτεραιότητες του αυτοκινήτου.
Τα καθίσματα, που δεν ρυθμίζονται με κανέναν άλλο τρόπο πέρα από μπρος-πίσω, είναι τοποθετημένα εξαιρετικά χαμηλά. Αγκαλιάζουν σφιχτά το σώμα, επικοινωνούν άψογα τα ερεθίσματα από τον δρόμο και δεν έχουν καμία κατανόηση για επιβάτες με παραπανίσια κιλά. Παρά την αποσπώμενη οροφή της, η XX δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε αγωνιστικό αυτοκίνητο.
Ίσως πληγωμένοι από την κριτική για την έλλειψη χαρακτήρα της απλής SF90, στο Maranello ανέβασαν σημαντικά τις επιδόσεις του συστήματος μετάδοσης της XX. Αν γίνεις υπερβολικός με το γκάζι, η Ferrari επιτίθεται πρόθυμα στον χρόνο, την απόσταση και σχεδόν σε όλες τις αισθήσεις σου. Μέχρι τις 5.000 rpm ακούγεται σαν δύο φτιαγμένοι 4κύλινδροι κινητήρες.
Από εκεί μέχρι τον κόφτη το «concerto molto furioso» εμπλουτίζεται με μια κραυγή που θυμίζει μοτοσικλέτα MotoGP στο απόγειό της, διασταυρωμένη με τον φουτουριστικό ήχο της Ferrari 499P που κέρδισε στο Le Mans. Το αποτέλεσμα το νιώθεις στο έπακρο με οροφή κλειστή και κατεβασμένο το μικρό πίσω παράθυρο, το οποίο περνάει όλο τον ήχο μέσα από μια στοίβα ενισχυτών Marshall στο μέγεθος του Σινικού Τείχους της Κίνας.
Ο V12 της Lamborghini έχει τη δική του ταυτότητα: πιο πολυδιάστατος, δυναμικός και αναμφίβολα πιο μελωδικός. Και ενώ στην ευθεία δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά στην ταχύτητα μεταξύ των δύο, η XX μοιάζει πιο γρήγορη απλώς επειδή σε απομονώνει λιγότερο. Αν υποθέσουμε ότι βρίσκεσαι στη σωστή λειτουργία οδήγησης και αλλάζεις χειροκίνητα ταχύτητες (το αυτοκίνητο είναι ουσιαστικά σε λήθαργο όταν οδηγείται στα προεπιλεγμένα προγράμματα), κάθε ευθεία δεν είναι μια απλή αλληλουχία αυξανόμενων στροφών λειτουργίας και αλλαγής σχέσεων αλλά μια αέναη, ακόρεστη επιτάχυνση.
Ευτυχώς τα φρένα της Ferrari είναι εξαιρετικά. Μαζί με την άμεσα συνδεδεμένη θέση οδήγησης και το γρήγορο, ακριβές τιμόνι, συμβάλλουν στο να κάνουν αυτό το τερατώδες μηχάνημα ένα εθιστικό παιχνίδι. Έχουμε παρασυρθεί; Πιθανότατα. Το πρωί, σε βρεγμένη άσφαλτο, το Race Mode επέτρεψε τόσο «παιχνίδι» με το πίσω μέρος όσο μπορούσαμε να αντέξουμε.
Στα πιο συντηρητικά προγράμματα οδήγησης νιώθεις ότι το σύστημα εργάζεται αρκετά για να περιορίσει την ισχύ, να διαχειριστεί τη ροπή και να διατηρήσει τις εξόδους από τις στροφές καθαρές. Αλλά τώρα που ο δρόμος έχει στεγνώσει και τα λάστιχα είναι ζεστά (η XX της δοκιμής μας φοράει Bridgestone runflats κατάλληλα για βροχή, με τα Cup Michelin μάλλον προκαλεί ρινορραγίες), το CT-off απελευθερώνει το αυτοκίνητο.
Η εγκάρσια πρόσφυση μέσα στη στροφή είναι ονειρική, με τη Ferrari να περνά από υποστροφή σε υπερστροφή ανάλογα με τις εντολές στο τιμόνι, τα φρένα και το γκάζι. Όσο πιο άγριος γίνεται ο δρόμος περιμένεις από τη Ferrari να αυξήσει τη διαφορά της λόγω της πιο αγωνιστικής της φύσης, αλλά η Lamborghini δεν είναι πιο αργή, παρά την περισσότερο all-round φύση της.
Η Revuelto, τόσο καλά ισορροπημένη και πιο στρογγυλεμένη κοντά στο όριο, δεν απαιτεί να «προσέχεις» ανά πάσα στιγμή τον πίσω άξονα που φαίνεται έτοιμος να ξεφύγει. Η Ferrari είναι πιο απότομη και τραχιά στις αντιδράσεις της, ενώ η ψυχραιμία της Lamborghini συχνά εξισορροπεί οποιοδήποτε πλεονέκτημα ταχύτητας στις στροφές που μπορεί να έχει η XX.
Σε αυτούς τους ρυθμούς η Ferrari αρχίζει να ανθίζει σαν λουλούδι, αποκαλύπτοντας όλο και περισσότερα από τα μυστικά της. Ταυτόχρονα, η διαφορά μεταξύ των δύο γίνεται ολοένα και πιο εμφανής, με τον οδηγό της XX να ζει κυριολεκτικά σε κλάσματα του δευτερολέπτου, βασιζόμενος στην αντίληψη και τα αντανακλαστικά του, ενώ η Revuelto -ρυθμισμένη για λιγότερο δράμα και περισσότερη αυτοπεποίθηση- παραμένει ατάραχη καθώς της ζητάς όλο και περισσότερα.
Πιο αποφασιστικές κινήσεις στο τιμόνι, περισσότερη περιστροφή στην είσοδο της στροφής και περισσότερο γκάζι νωρίτερα από το αναμενόμενο, με την απίστευτη πρόσφυση και των δύο αυτοκινήτων να σου επιτρέπει να «στύψεις» αυτούς τους δύο εκπληκτικούς κινητήρες όπως θα έκανες με ένα νοικιάρικο Fiat Panda στις διακοπές σου. Με το σύστημα διεύθυνσης σταθερού βήματος και την τετραδιεύθυνση (κάτι που λείπει από τη Ferrari), η Revuelto… μεταφράζεται σε 1.015 εύπλαστους ίππους στα χέρια σου.
Χωρίς αεροτομή η Lamborghini δεν δείχνει να έχει λιγότερη σταθερότητα σε αυτές τις ταχύτητες και με τη φιλικότητά της ξεπερνά άνετα την άγρια και χαοτική Aventador. Η μεγαλύτερη βελτίωση, συγκριτικά με το προηγούμενο μοντέλο και το αργό κιβώτιο ISG, είναι το 8τάχυτο αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη, το οποίο είναι τοποθετημένο πίσω από τον V12.
Σε σύγκριση με το παλιότερο μοντέλο, το μεταξόνιο έχει επιμηκυνθεί κατά 80 mm, παρέχοντας περισσότερο χώρο για τα πόδια, ενώ ο κινητήρας τοποθετείται χαμηλότερα, καθώς -λόγω των ηλεκτρικών μοτέρ εμπρός- δεν υπάρχει άξονας μετάδοσης.
Η κατανομή βάρους είναι 44:56 εμπρός-πίσω και στα 1.772 kg στεγνή η Revuelto είναι κατά 112 kg βαρύτερη από τη Ferrari κάτι αναμενόμενο, δεδομένων των επιπλέον ανέσεων και του μεγάλου V12. Ωστόσο η μπαταρία της Ferrari είναι διπλάσια σε μέγεθος (7,9 kWh έναντι των 3,8 kWh της Revuelto), προσφέροντας μια θεωρητική ηλεκτρική αυτονομία 26 km σε σύγκριση με τα περίπου 12 km της Lamborghini.
Και αν η οδήγηση αποκλειστικά με ηλεκτρική ενέργεια φαίνεται ανάρμοστη για τέτοια αυτοκίνητα, στην πράξη αποδεικνύεται το αντίθετο. Νωρίς το πρωί, βγαίνοντας από το Maranello και κατευθυνόμενοι νότια με ταχύτητα προς τους λόφους καθώς έπεφτε βροχή, το eHybrid Mode -με τον V8 αθόρυβο πίσω μας- ήταν απόλαυση: ήσυχο, εκλεπτυσμένο, γαλήνιο.
Και τα δύο αυτοκίνητα προσφέρουν καλύτερη άνεση από αυτή που υπαινίσσεται το καθαρόαιμο DNA τους, αλλά η Revuelto είναι αδιαμφισβήτητα η πιο φιλόξενη επιλογή, με περισσότερο χώρο, λιγότερο ακραία καθίσματα, ευκολότερη πρόσβαση και κάποιον αποθηκευτικό χώρο, τόσο πίσω από τα καθίσματα όσο και στο εμπρός μέρος. Είναι ένα supercar για κάθε μέρα, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό: λιγότερο απαιτητική και πιο εύχρηστη, με την έξυπνα ρυθμισμένη κατανομή ροπής της να προσφέρει μια ισορροπία και εκμεταλλευσιμότητα που είναι εντελώς αντίθετες με τις επιβλητικές επιδόσεις της.
Η SF90 XX είναι μια ταραγμένη ψυχή, γεννημένη από μια αντιφατική αποστολή σε έναν κόσμο που δεν θυμάται να τη ζήτησε. Παρόλο που έχει αρκετά ελαττώματα, προσφέρει μια εμπειρία που ελάχιστα αυτοκίνητα έχουν καταφέρει ποτέ να δώσουν. Απαιτητική και διαβολικά εθιστική, σε αφήνει εξαντλημένο αλλά έτοιμο να ξανακάτσεις πίσω από το τιμόνι. Με αυτή την έννοια, τουλάχιστον, το πιο προηγμένο hypercar της Ferrari μοιράζεται κάτι με τους αναλογικούς θρύλους στους οποίους στηρίζονται και τα δύο αυτά αυτοκίνητα.
TECH-FERRARI SF90 XX SPIDER
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: 3.990 cc TWIN TURBO V8, ΒΕΝΖΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΗΡΕΣ, 1030 PS, 804 Nm/6.250 rpm
ΚΙΒΩΤΙΟ: ΔΙΠΛΟΥ ΣΥΜΠΛΕΚΤΗ, 8 ΣΧΕΣΕΩΝ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΤΕΤΡΑΚΙΝΗΣΗ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΔΙΠΛΑ ΨΑΛΙΔΙΑ (E) – ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ (Π)
0-100 KM/H: 2,3”
0-200 KM/H: 6,7”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 320 km/h
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (Μ/Π/Y): 4.849/2.014/1.224 mm”
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.650 mm
ΒΑΡΟΣ: 1.660 kg (στεγνή)
TECH-LAMBORGHINI REVUELTO
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: 6.498 cc V12, ΒΕΝΖΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΗΡΕΣ, 1015 PS, 725 Nm/6.750 rpm
ΚΙΒΩΤΙΟ: ΔΙΠΛΟΥ ΣΥΜΠΛΕΚΤΗ, 8 ΣΧΕΣΕΩΝ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΤΕΤΡΑΚΙΝΗΣΗ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΔΙΠΛΑ ΨΑΛΙΔΙΑ (E-Π)
0-100 KM/H: 2,5”
0-200 KM/H: 7,0”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: >330 km/h
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (Μ/Π/Y): 4.947/2.033/1.160 mm
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.779 mm
ΒΑΡΟΣ: 1.772 kg (στεγνή)
Πηγή: newsauto.gr