Οι μνήμες από το φετινό συναυλιακό καλοκαίρι θα κάνουν πολύ καιρό για να ξεθωριάσουν. Δυναμικό παρών από συχνούς επισκέπτες της χώρας μας, απωθημένα ετών που μάζεψαν χιλιάδες κόσμου, όλοι μαζί συνέθεσαν μια «σοδειά» που κρίνεται πολύ παραπάνω από ικανοποιητική και η οποία έμελλε να σημαδευτεί στο κλείσιμο από μια ξεχωριστή εμπειρία. Οι SatchVai Band, το σχήμα των «μάγων» της κιθάρας Τζο Σατριάνι και Στιβ Βάι μας χάρισαν μια πολύ όμορφη βραδιά στο πλαίσιο του Rockwave Festival, σχεδόν δύο ώρες από ορχηστρική μουσική με «ταξιδιάρικη» διάθεση και σαφή rock χαρακτήρα. Βετεράνοι σε μια σκηνή που εν πολλοίς δημιούργησαν οι ίδιοι και έχοντας στο πλευρό τους ένα εξαιρετικά στιβαρό σύνολο μουσικών, οι Σατριάνι και Βάι κατέδειξαν εύκολα τους λόγους για τους οποίους έχουν κάνει δική τους εδώ και χρόνια τη συγκεκριμένη κορυφή (κείμενο: Μπάμπης Καλογιάννης).
Ο κόσμος που άρχισε να συρρέει στο Terravibe Park είχε την αναμενόμενη ποικιλία για μια τέτοιου είδους συναυλία. Από παλιούς fans των δύο βιρτουόζων και των μεγάλων στιγμών τους στη δεκαετία του ’80, μέχρι τους νεότερους οπαδούς του ήχου τους, αλλά και μικρά παιδιά που πρόσφατα άρχισαν να ανακαλύπτουν τη μαγεία της ηλεκτρικής κιθάρας. Η δροσερή νύχτα ήταν ένα σημαντικό κίνητρο για τον κόσμο, ύστερα από αρκετές ημέρες αφόρητου καύσωνα, κι έτσι δεν ήταν λίγοι αυτοί που έκαναν τη διαδρομή ως τη Μαλακάσα ώστε να κλείσουν με ιδανικό τρόπο ένα ακόμη σπουδαίο συναυλιακό καλοκαίρι. Κάπως έτσι, οι καρέκλες που στήθηκαν μπροστά από τη σκηνή γέμισαν από νωρίς.
Η επιλογή των τραγουδιών που ακούγονταν κατά την προσέλευση του κόσμου προφανής. Το Rockwave Festival τίμησε μαζί με τους παρευρισκόμενους – και προφανώς εκατομμύρια ακόμα fans σε όλο τον κόσμο – τον εκλιπόντα Όζι Όσμπορν. Μία εβδομάδα ύστερα από το θάνατό του και οι εκδηλώσεις αγάπης των μουσικόφιλων δεν λένε να κοπάσουν, καταδεικνύοντας τη σημασία και το τεράστιο αποτύπωμα του Όσμπορν στη μουσική και ειδικότερα στη rock/metal σκηνή. Στον χώρο με τον οποίο ταυτίστηκε η εν Ελλάδι συναυλιακή του παρουσία, τραγούδια όπως το Paranoid, το Crazy Train, αλλά και το Mama, I’m coming home με το οποίο συνδέθηκε σε μεγάλο βαθμό το τελευταίο κεφάλαιο της ζωής του, κράτησαν συντροφιά στον κόσμο που είχε μαζευτεί από νωρίς για το μεγάλο κιθαριστικό event.
Τα πηγαδάκια που είχαν δημιουργηθεί λίγο πριν την εμφάνιση των SatchVai Band είχαν φυσικά ως θέμα συζήτησης την ηλεκτρική κιθάρα, τη μαγεία και τα μυστικά της. Η Βασιλική και ο Βαγγέλης θα μας μιλήσουν για το πάθος τους με την «εξάχορδη θεά» και κυρίως με τις Fender, θα μας κρατήσουν την πιο ωραία παρέα με τη μουσική κουβέντα να ρέει και να διακλαδώνεται. Κιθαρίστες επαγγελματίες και ερασιτέχνες, πεπειραμένοι και φερέλπιδες, όλοι ανέμεναν με ανυπομονησία δύο από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της, δύο βιρτουόζους που ξεχώρισαν και ξεχωρίζουν σε μια από τις πλέον ανταγωνιστικές μουσικές κατηγορίες. Με την έναρξη της συναυλίας έγινε σαφές ότι θα βλέπαμε μια 101% επαγγελματική εμφάνιση.
Ο κρυστάλλινος και δυνατός ήχος υπήρξε σύμμαχος από την αρχή, ενώ έμφαση δόθηκε όπως ήταν λογικό στις κιθάρες των Σατριάνι και Βάι που «ζωγράφιζαν» τα ξεχωριστά ηχητικά τοπία τους. Το κοινό έδειχνε να απολαμβάνει ιδιαίτερα το απόλυτα ορχηστρικό setlist, ενώ εντύπωση προκαλεί ότι οι πρωταγωνιστές της βραδιάς δεν απευθύνονται στο κοινό, παρά μόνο μετά το πέρας πέντε τραγουδιών. Εντυπωσιασμένος από το rural σκηνικό της Μαλακάσας, ο Στιβ Βάι θα προλογίσει ένα ακόμα medley, το οποίο θα δώσει τη θέση του σε μια από τις πλέον δυνατές στιγμές της βραδιάς, τα κλασικά Flying in a Blue Dream και Surfing with the Alien του Τζο Σατριάνι. Η βραδιά κυλάει εξαιρετικά ευχάριστα, πρωτίστως γιατί οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της φαίνεται πως το ευχαριστιούνται δεόντως. Το Teeth of the Hydra του Βάι θα σημαδέψει εκ νέου το setlist, θα αποτελέσει άλλη μια κορύφωση για μια εμφάνιση σπάνια και απολαυστική. Την ίδια στιγμή, το video wall κάνει βουτιά στο παρελθόν και παρουσιάζει στιγμές από την πλούσια καριέρα των δύο κιθαριστών, με την τότε μακριά τους κόμη και το μοναδικό ταλέντο τους να στέκεται ως ιστορική αναφορά στο κιθαριστικό ροκ των τελευταίων δεκαετιών.
Μια απολαυστική εμφάνιση φτάνει στο τέλος της και λήγει με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο. Ο «δικός μας» Gus G για μια ακόμα φορά παίρνει τη θέση του δίπλα στα κιθαριστικά του είδωλα, έχοντας γίνει κι ο ίδιος του πλέον ένα από αυτά, τουλάχιστον για τις νεότερες γενιές. Όλοι μαζί θα αποδώσουν το Born to be Wild των Steppenwolf, δείχνοντας ξεκάθαρα πως παρά τα «πολλά κιλά» δεξιοτεχνίας τους, κατά βάθος είναι κι αυτοί απλά αιώνιοι έφηβοι που αγαπούν το rock ‘n’ roll.
Ήταν σίγουρα ένα ιδανικό κλείσιμο για μια καλοκαιρινή συναυλιακή σεζόν. Το Rockwave Festival μας προσέφερε για μια ακόμα χρονιά πλήθος συγκινήσεων, με τους Βάι και Σατριάνι να βάζουν μια θαυμάσια άνω τελεία στις εμφανίσεις επιφανών καλλιτεχνών. Καθώς οδεύουμε προς τις καλοκαιρινές άδειες, αναπολούμε μια εξαιρετική συναυλιακή συγκομιδή, αναμένοντας τους καρπούς της επόμενης.
Πηγή: athensvoice.gr