Ο Μπράιαν Γουίλσον, μουσικός, συνθέτης και παραγωγός των Beach Boys, που δημιούργησε μερικά από τα πιο όμορφα ποπ τραγούδια της ιστορίας, πέθανε σε ηλικία 82 ετών.
Σε μια ανάρτηση που μοιράστηκε στο Instagram την Τετάρτη, η οικογένεια του Γουίλσον έγραψε: «Με βαθιά θλίψη ανακοινώνουμε ότι ο αγαπημένος μας πατέρας Μπράιαν Γουίλσον έχει πεθάνει. Δεν έχουμε λόγια αυτή τη στιγμή. Παρακαλούμε σεβαστείτε την ιδιωτική μας ζωή σε αυτή τη δύσκολη στιγμή που η οικογένειά μας πενθεί. Αντιλαμβανόμαστε ότι μοιραζόμαστε τον πόνο μας με όλο τον κόσμο. Με αγάπη και ευσπλαχνία».
Ως ηγετική δημιουργική δύναμη των Beach Boys, ο Γουίλσον δημιούργησε έναν ήχο που εναλλάσσονταν μεταξύ της ανεμελιάς και της μελαγχολίας ο οποίος κατέληξε να χαρακτηρίζει την ζωή στην Καλιφόρνια στα μέσα του αιώνα. Χρησιμοποιώντας ιδιαίτερες τεχνικές στο στούντιο, τα τραγούδια του για το σέρφινγκ, την οδήγηση, τα κορίτσια και τη ζωντάνια της νεότητας μετατράπηκαν σε πιο στοχαστικό και συχνά ψυχεδελικό υλικό, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει ένα από τα πιο αναγνωρισμένα ρεπερτόρια της αμερικανικής μουσικής.
Το πρώτο τραγούδι του για το συγκρότημα, που σύντομα μετονομάστηκε σε Beach Boys, ήταν το Surfin’ του 1961, το πρώτο μιας σειράς επιτυχιών που έγραψε, όπως τα Surfin’ Safari, Surfer Girl και Surfin’ USA, με το τελευταίο να φτάνει στο νούμερο 3 των αμερικανικών charts και να εδραιώνει την επιτυχία τους.
Η φιλοδοξία του τον οδήγησε να μην περιοριστεί σε μια μπάντα που τραγουδούσε για σέρφινγκ και αυτοκίνητα, αλλά να εμβαθύνει τη μουσική του συγκροτήματος, μεταξύ άλλων με το Pet Sounds, το οποίο είχε πολύπλοκες ενορχηστρώσεις που περιλάμβαναν τα πάντα, από ορχηστρικά όργανα μέχρι μπουκάλια Coca-Cola.
Το 1964, αποφάσισε να σταματήσει τις περιοδείες με τους Beach Boys, μετά από μια κρίση πανικού που υπέστη λόγω του βαρύ προγράμματος της μπάντας. Επικεντρώθηκε στην παραγωγή και το 1965 άρχισε να εργάζεται στο ιστορικό πειραματικό ποπ άλμπουμ Pet Sounds. Το άλμπουμ των Beach Boys Pet Sounds του 1966 -το οποίο γράφτηκε και παράχθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από τον Γουίλσον- θεωρείται όχι μόνο το αριστούργημα του συγκροτήματος, αλλά για πολλούς και το καλύτερο άλμπουμ όλων των εποχών.
«Ήθελα να εξελιχθώ μουσικά, οπότε πειραματίστηκα», δήλωσε στο Harvard Business Review το 2016. «Δεν ήμουν ο τύπος που καθόταν και ικανοποιούνταν με ένα επίτευγμα, ειδικά στο στούντιο. Και είχα συνεχώς ιδέες στο μυαλό μου. Πολλές είχαν να κάνουν με τη χρήση οργάνων ως φωνές και φωνών ως όργανα. Συνδύαζα ήχους για να δημιουργήσω κάτι νέο. Μερικές ιδέες δεν πέτυχαν, επειδή ήταν πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν εκείνη την εποχή. Αλλά οι περισσότερες πέτυχαν. Και μετά προχωρούσα αμέσως στο επόμενο».
Ο Γουίλσον σχεδίαζε ένα επόμενο άλμπουμ με τίτλο Smile, το οποίο περιέγραφε ως «εφηβική συμφωνία για τον Θεό», αλλά ακυρώθηκε μετά από συνεχείς καθυστερήσεις. Μετά την ακύρωση του άλμπουμ το 1967, ο ρόλος του στη μπάντα μειώθηκε. Το 1968, εισήχθη σε ψυχιατρική κλινική για θεραπεία. Στα χρόνια που ακολούθησαν την κυκλοφορία του Pet Sounds, ο Γουίλσον ήταν για λίγο ιδιοκτήτης και διαχειριστής ενός καταστήματος υγιεινής διατροφής με το όνομα Radiant Radish. Συνέχισε να συνεργάζεται με τη μπάντα, ενώ την δεκαετία του ’70 πάλευε με τον εθισμό στα ναρκωτικά και το αλκοόλ.
Οι Beach Boys κυκλοφόρησαν επίσημα 29 στούντιο άλμπουμ, 11 ζωντανά άλμπουμ και 75 σινγκλ. Ο Γουίλσον και το συγκρότημα εισήχθησαν στο Rock & Roll Hall of Fame το 1988. Ως σόλο καλλιτέχνης, ο Γουίλσον κέρδισε δύο βραβεία Grammy (από εννέα υποψηφιότητες), ενώ οι Beach Boys τιμήθηκαν το 2001 με το βραβείο Grammy Lifetime Achievement Award. Το 2000, ο Γουίλσον εισήχθη στο Songwriters Hall of Fame από τον Πολ ΜακΚαρτνει ο οποίος τον χαρακτήρισε «έναν από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς οκ όλων των εποχών».
Το 2007, ο Wilson τιμήθηκε στο Kennedy Center Honors για τη συμβολή του στην αμερικανική κουλτούρα μέσω των παραστατικών τεχνών στη μουσική.
Όταν ο Τσάρλι Ρόουζ τον ρώτησε σε μια συνέντευξη στο PBS το 2005 αν είναι το μουσικό ιδιοφυΐα που τον χαρακτηρίζουν συχνά, ο Γουίλσον απάντησε: «Λέω, «Είμαι ιδιοφυΐα;!» Ίσως» και γέλασε. Ο Ρόουζ επέμεινε στο πώς ο Γουίλσον βλέπει τη μουσική διαφορετικά από τους άλλους, και ο μουσικός απάντησε: «Είδα το μέλλον, ένα όραμα της μουσικής, σε ένα όνειρο που είδα μια νύχτα και προέβλεψα το μέλλον. Ήταν πολύ, πολύ, πολύ πιο μακριά από το παρόν. Άκουσα κάθε είδους ουράνια, παραδεισένια ήχους. Με συγκλόνισε. Νομίζω ότι τελικά κατευθυνόμαστε προς αυτόν τον παράδεισο».
Πηγή: athensvoice.gr