Μέχρι τώρα, η χρήση νερού από τη θάλασσα για την παραγωγή υδρογόνου μέσω ηλεκτρόλυσης είχε απορριφθεί λόγω της απαραίτητης διαδικασίας αφαλάτωσης και του κόστους που συνεπάγεται αυτή η διαδικασία.
Η τελευταία εξέλιξη των ερευνητών από το πανεπιστήμιο RMIT της Μελβούρνης έχει σκοπό να μειώσει αυτό το κόστος, και επομένως να καταστήσει το «πράσινο υδρογόνο» μια πιο ρεαλιστική δυνατότητα.
Επί του παρόντος, η πλειονότητα της παραγωγής υδρογόνου γίνεται μέσω της χρήσης ορυκτών καυσίμων και παράγει πάνω από 800 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα (CO2) ετησίως. Η άλλη επιλογή είναι η ηλεκτρόλυση, αλλά όπως αναφέρθηκε παραπάνω το κόστος που συνεπάγεται είναι επί του παρόντος πολύ υψηλό για να γίνει εμπορικά βιώσιμο.
Κυρίως, αυτό το αυξημένο κόστος οφείλεται στους καταλύτες που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία ηλεκτρόλυσης, οι οποίοι επί του παρόντος μπορεί να χρειαστούν έως και 9 λίτρα νερού για να παραχθεί ένα κιλό υδρογόνου, σύμφωνα με τους ερευνητές του RMIT. Οι τρέχουσες διεργασίες ηλεκτρόλυσης που χρησιμοποιούν θαλασσινό νερό παράγουν επίσης πολύ χλώριο -έως και τέσσερις φορές την ποσότητα που απαιτείται από τη Γη- γεγονός που θα καθιστούσε έτσι την παραγωγή υδρογόνου επιζήμια για το περιβάλλον ούτως ή άλλως, παρά την εξάλειψη των εκπομπών άνθρακα.
Έτσι, αντί αυτού, η λύση του RMIT εξαλείφει τόσο τον άνθρακα όσο και το χλώριο από τις εκροές της παραγωγής υδρογόνου. Εξακολουθεί να χρησιμοποιεί έναν καταλύτη, αλλά έναν καταλύτη που έχει σχεδιαστεί ειδικά για να λειτουργεί με θαλασσινό νερό για να μειώσει τις εκπομπές χλωρίου. Το RMIT λέει επίσης ότι η έρευνα «επικεντρώθηκε στην παραγωγή εξαιρετικά αποδοτικών, σταθερών καταλυτών που μπορούν να κατασκευαστούν οικονομικά αποδοτικά».
Οι καταλύτες που χρησιμοποιούνται είναι επίσης υποτιθέμενα ενεργειακά αποδοτικοί και απαιτούν σχετικά λίγη θερμότητα για να λειτουργήσουν.
Η σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας και ενεργειακής απόδοσης των πρόσφατα αναπτυγμένων καταλυτών είναι επίσης σημαντική για τους ερευνητές του RMIT σε εγχώριο επίπεδο, επειδή μειώνει το κόστος παραγωγής «πράσινου υδρογόνου» στον στόχο που έχει θέσει η αυστραλιανή κυβέρνηση των 2$ ανά κιλό, στόχος για τη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας με το υδρογόνο που παράγεται από ορυκτά καύσιμα.
Στο μέλλον, αυτής της καινοτομίας υπάρχει περισσότερη ανάπτυξη. Οι ερευνητές στο RMIT εργάζονται τώρα με «βιομηχανικούς εταίρους», για «να αναπτύξουν πτυχές αυτής της τεχνολογίας». Επιπλέον, σχεδιάζεται να κατασκευαστεί ένα πρωτότυπο που συνδυάζει μια σειρά από καταλύτες για την παραγωγή «μεγάλων ποσοτήτων υδρογόνου».
Πηγή: zougla.gr