Auto & Moto

Οδηγούμε το Defender 110 Octa

Το Defender φαίνεται ασταμάτητο, με αμείωτη ζήτηση έπειτα από πέντε χρόνια. Για να το γιορτάσει, η Land Rover δημιούργησε έναν αντίπαλο της Mercedes-AMG G 63 με εξίσου εξωφρενική τιμή.

Το Defender Octa δεν είναι ένα αυτοκίνητο που θέλεις να έχεις φωτογραφίες ή video του εαυτού σου καθώς το οδηγεί. Καθώς εξερευνάς τις δυνατότητές του -μεταξύ των οποίων η βελούδινη δύναμη της επιτάχυνσης του V8 θα πάρεις φυσικά όλες τις συνηθισμένες εκφράσεις: Έντονη συγκέντρωση, παιδιάστικη ευτυχία, αμηχανία και θαυμασμό (Car Magazine Team).

Αλλά θα κάνεις και πολλές γελοίες γκριμάτσες. Γιατί αυτό είναι ένα αυτοκίνητο που, αν οδηγηθεί στο κατάλληλο τοπίο και υπό τις κατάλληλες συνθήκες, είναι ικανό να πραγματοποιήσει απίθανα πράγματα. Μην ανησυχείτε, δεν διαφέρει στα βασικά του σημεία από το αμάξωμα ενός απλού Defender, που σημαίνει ότι μπορεί να απορροφήσει την κακομεταχείριση σαν αδέσποτη γάτα που ξοδεύει ζωές. Χρειάζεται όμως λίγος χρόνος για να επαναπρογραμματίσεις το μυαλό σου και το πρόσωπό σου θα είναι μια ζωντανή εικόνα αυτής της μετάβασης.

Παράδειγμα: Καθώς τρέχω με ταχύτητα σε έναν άδειο χωματόδρομο, ο κόσμος φαίνεται να έχει αλλάξει αναλογία. Ο ουρανός είναι ένας απέραντος, αδιάσπαστος θόλος καταγάλανου χρώματος. Από τις δύο πλευρές, το θαμνώδες τοπίο -χώμα, σκόνη και άμμος, σπαρμένη με σκελετωμένους θάμνους- απλώνεται από τον ορίζοντα μέχρι το άπειρο. Αυτός ο απέραντος ανοιχτός χώρος έχει στερήσει κάθε αίσθηση ταχύτητας μολονότι το κοντέρ γράφει τριψήφιο νούμερο.

Η οδήγηση είναι τόσο ήρεμη που νιώθω ότι θα μπορούσα να βγω από το αυτοκίνητο και να συνεχίσω με ένα ελαφρύ τζόκινγκ. Όπως πάντα, μόνο όταν τα πράγματα πάνε στραβά οι νόμοι της φυσικής ανακτούν ξαφνικά ένα πραγματικό νόημα… Η πίστα ανεβαίνει ελαφρά, στρίβει αριστερά και -παρά τα διασκορπισμένα χαλίκια που μοιάζουν με ρουλεμάν- το Octa στρίβει υπάκουα, γλιστρώντας απαλά καθώς το κάνει, όμως στη συνέχεια βουτάει έξω από το οπτικό μου πεδίο.

Πατάω δυνατά το φρένο αλλά δεν μπορώ να κάνω πολλά, δεδομένου του χρόνου που έχω στη διάθεσή μου. Ο ποταμός έχει στεγνώσει (με ικανότητα διάσχισης υδάτινου κωλύματος στο ένα μέτρο, 10 εκατοστά πάνω από το κανονικό αυτοκίνητο, θα έπαιρνα ευχαρίστως το ρίσκο να βουτήξω στο νερό), αλλά οι τσιμεντένιες πλάκες που σχηματίζουν τη ράμπα τύπου χούλα χουπ περιμένουν σαν κροκόδειλοι το ανυπεράσπιστο γκνου. Χωρίς άλλες ιδέες, απλώς κλείνω τα μάτια. Παρά τη βίαιη προσγείωση, το Octa φαίνεται να αδιαφορεί, σχεδόν να βαριέται.

Η ανάρτηση με τη μεγάλη διαδρομή και το ημιενεργό σύστημα απόσβεσης απορροφούν τις κινήσεις των τροχών του αυτοκινήτου σαν μια μπάλα που εκτοξεύεται με μεγάλη ταχύτητα αλλά καταλήγει απαλά στα γάντια του γκολκίπερ.

Μισή ώρα αργότερα, ζαλισμένος από τη λειτουργία Baja του Octa (μια νέα ρύθμιση οδήγησης που απενεργοποιεί τον έλεγχο της κλίσης, για απεριόριστη κίνηση των τροχών, ενώ αυξάνει τη δύναμη απόσβεσης και ρυθμίζει τη διαδρομή το πεντάλ του γκαζιού στο μέγιστο), χτυπάω ένα ασύμμετρο κανάλι αποστράγγισης και στέλνω τα πέντε μέτρα μήκους και τους 2,5 τόνους του Defender στον αέρα με τόση ταχύτητα που η φάτσα μου θα ενέπνεε τον Picasso.

Εκεί στον αέρα είχα τον χρόνο να σκεφτώ μερικές επιλογές που έκανα στη ζωή μου, να ασφαλίσω το μπουκάλι με το νερό στο ντουλαπάκι και να καταπιώ βιαστικά την τσίχλα με γεύση κρασί που είχα στο στόμα μου. Η προσεδάφιση που ακολουθεί δεν είναι ομαλή αλλά ούτε και θανατηφόρα, κάτι που έχει να κάνει με την ανάρτηση. Η ECU είναι σε θέση να διακρίνει πότε το αυτοκίνητο έχει αποκολληθεί από το έδαφος και να προετοιμάσει τα αμορτισέρ ανάλογα.

Και αργότερα την ίδια μέρα, με την αερανάρτηση σε πλήρες ύψος και επιλεγμένη χαμηλή ταχύτητα, κατεβαίνουμε απαλά μια βραχώδη πλαγιά τόσο απότομη που κανονικά θα ήταν αδύνατον να μην φυτέψουμε το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου όταν φτάσουμε στη βάση της, εκεί όπου θα έμενε κανονικά για πάντα, να το ξεκοκαλίζουν τα όρνια και να το λευκαίνει ο ήλιος. Δεν ακούω ούτε καν ένα ξύσιμο.

Το Defender είναι ένα αυτοκίνητο πέντε ετών και πέντε χρόνια πλέον είναι πολύς καιρός. Υπερβολικά πολύς, φαίνεται, για να αφήσεις τους σχεδιαστές, τους μηχανικούς και τους υπεύθυνους σχεδιασμού προϊόντων της Land Rover χωρίς αντικείμενο εργασίας. Ίσως ήταν αναπόφευκτο να σκεφτούν ένα ψηλότερο, φαρδύτερο Defender με όσο περισσότερο εξοπλισμό και τεχνολογία γίνεται και κυρίως με περισσότερη ισχύ (635 PS, 0-100 km/h σε 4,0”, ίδιο με μιας BMW M2) και (πολύ) υψηλότερη τιμή.

Η εντολή; Να δημιουργηθεί το ταχύτερο όχημα εκτός δρόμου της Land Rover, όπως αρμόζει σε ένα αυτοκίνητο που θα επαναφέρει την εταιρεία στο σκληρό ράλι Ντακάρ το 2026 και ένας πιο ισχυρός κινητήρας βρισκόταν στην κορυφή της λίστας προτεραιοτήτων. To Octa χρησιμοποιεί μια έκδοση του 4.4 twin-turbo V8 της BMW, ο οποίος χρησιμοποιείται επίσης στα Range Rover και Range Rover Sport. Αλλά αυτό δεν είναι το μυστικό όπλο του Octa.

Ενώ το κανονικό Defender διαθέτει έναν σχετικά συνηθισμένο συνδυασμό αεροαναρτήσεων με προσαρμοζόμενη απόσβεση και μηχανικές αντιστρεπτικές ράβδους, η διάταξη του Octa -που προέρχεται από το Range Rover Sport SV αλλά έχει φυσικά επαναρυθμιστεί πλήρως- αντικαθίσταται από ένα υδραυλικά συνδεδεμένο, ημιενεργό σύστημα που παρέχει στο αυτοκίνητο πλήρη έλεγχο της κλίσης και της κύλισης.

Τι σημαίνει αυτό; Εκτός δρόμου σημαίνει ότι το Octa απολαμβάνει ελευθερία κίνησης των τροχών που είναι αδύνατη με τις συμβατικές αντιστρεπτικές ράβδους που είναι απαραίτητες στη βασική έκδοση για να μπορεί να δουλεύει σωστά στον δρόμο.

Έτσι έχουμε υψηλότερες επιδόσεις στην άσφαλτο -δεν πρόκειται απλώς για ένα Defender προορισμένο για εκτός δρόμου διαδρομές με τον ίδιο τρόπο που για παράδειγμα, η GT3 δεν είναι απλώς μια Porsche 911 με περισσότερες δυνατότητες στην πίστα και καλύτερες επιδόσεις εκτός δρόμου, τουλάχιστον στα χαρτιά.

Εξωτερικά δεν περνάει απαρατήρητο το μεγαλύτερο πλάτος των μετατροχίων (+68 mm) και το αυξημένο ύψος από το έδαφος (+28 mm). Υπάρχουν επίσης περισσότερες εισαγωγές αέρα στο μπροστινό μέρος, όπως θα περίμενε κανείς δεδομένης της θερμότητας που προσπαθεί να αποβάλλει συνεχώς ο χώρος του κινητήρα.

Στο εσωτερικό, το κόκπιτ είναι γνωστό από το βασικό Defender, κάτι αναμενόμενο και ασφαλώς θετικό. Παραμένει ευχάριστο αισθητικά, ευρύχωρο, πρακτικό, στιβαρό και με βιομηχανική αισθητική, καλή εφαρμογή, σωστό φινίρισμα, καθώς και υψηλής ποιότητας υλικά με μια ευπρόσδεκτη πινελιά πολυτέλειας. Μακάρι να μην είχαν αλλάξει τα καθίσματα.

Το Octa διαθέτει σπορ καθίσματα μπροστά, με χοντρά μαξιλάρια και ενσωματωμένα προσκέφαλα. Φαίνονται ταιριαστά, και η πρόσθετη πλευρική στήριξη είναι ευπρόσδεκτη αν σκοπεύετε να εξερευνήσετε τα τεράστια όριά του εντός και εκτός δρόμου. Ωστόσο, δεν προσφέρουν την άνεση των καθισμάτων των βασικών μοντέλων και έπειτα από λίγες ώρες αρχίζεις να δυσανασχετείς.

Κατευθυνόμαστε βόρεια από το ηλιόλουστο Κέιπ Τάουν και μόλις ξεκινά ο αυτοκινητόδρομος τον εγκαταλείπουμε, ανταλλάσσοντας τα εύκολα χιλιόμετρα με ένα ορεινό πέρασμα με επικίνδυνες κλίσεις και διαβολικά στενές στροφές. Η αξιέπαινη φιλοδοξία του Octa να είναι καλύτερο σε όλες τις συνθήκες μετριάζεται φυσικά από τη σκληρή πραγματικότητα των ελαστικών.

Με τα τεράστια άλματα στην τεχνολογία της ενεργής ανάρτησης τα τελευταία χρόνια, τα αυτοκίνητα δεν χρειάζεται πλέον να επιλέγουν μεταξύ χαρακτηριστικών που στο παρελθόν ήταν ασυμβίβαστα. Ωστόσο, τα ελαστικά παραμένουν ένα ακανθώδες ζήτημα.

Το Octa προσφέρεται με τρία είδη ελαστικών: ένα για όλες τις εποχές, σχεδιασμένο για οδήγηση σε δρόμο, σε ζάντες 22 ιντσών, ένα παντός εδάφους σε ζάντες 20 ιντσών και ένα «εξελιγμένο ελαστικό παντός εδάφους» Goodyear Wrangler (το πιο εξειδικευμένο ελαστικό για χωματόδρομο που έχει προσφέρει ποτέ η Land Rover ως προαιρετικό εξάρτημα), επίσης σε ζάντες 20 ιντσών.

Το δικό μας Octa είναι εξοπλισμένο με τα τελευταία, τα οποία έχουν μια εξαιρετικά ευέλικτη σύνθεση που προσφέρει εξαιρετική πρόσφυση σε όλες τις συνθήκες, καθώς και υψηλή αντοχή σε φθορά και αντοχή σε σκασίματα. Αναμφίβολα όμως επηρεάζουν την οδική συμπεριφορά του Defender.

Υπάρχει μια χαρακτηριστική υφή στην ποιότητα της οδήγησης, μια παράξενη ακουστική σε πολύ λεία άσφαλτο και μείωση της απόλυτης μηχανικής πρόσφυσης στον δρόμο σε σύγκριση με ένα ελαστικό με λιγότερο ανάγλυφο πέλμα. Μολαταύτα, το Octa συνεχίζει να κινείται με άνεση. Ο έλεγχος του αμαξώματος είναι πολύ καλύτερος απ’ ό,τι στο βασικό μοντέλο, ενθαρρύνοντας τον οδηγό να διατηρήσει την ταχύτητα στις στροφές, κάτι που το κανονικό Defender δεν επιτρέπει.

Όπου και όπως κι αν οδηγήσεις το Octa, το σύστημα ελέγχου του αμαξώματος είναι πολύ ανώτερο από του βασικού μοντέλου. Το γρηγορότερο σύστημα διεύθυνσης -δανεισμένο από το Range Rover Sport SV με λόγο μετάδοσης 13,7:1 μειωμένο από το 17,5:1 του βασικού Defender- λειτουργεί υπέροχα.

Στην άσφαλτο και σε διαδρομές όπως αυτή, όπου πρέπει να κάνεις σλάλομ ανάμεσα σε λακκούβες, το Octa είναι απίστευτα ευέλικτο και ευκίνητο επιτρέποντάς σου να το ελέγχεις με μικρές κινήσεις του τιμονιού.

Και όταν βγεις εκτός δρόμου, είτε σε γρήγορους χωματόδρομους είτε σε επιβλητικές αμμοθίνες, το ταχύτερο τιμόνι σε βοηθά να συνδεθείς με τον μπροστινό άξονα. Αυτό το σύστημα διεύθυνσης δεν θα λειτουργούσε ούτε κατά διάνοια τόσο καλά στη βασική έκδοση, την οποία χαρακτηρίζει μεγαλύτερη τάση για πλάγια κλίση.

Αλλά σε συνδυασμό με τον ακλόνητο έλεγχο της ηλεκτρονικής ανάρτησης, ειδικά στη λειτουργία Dynamic, αναβαθμίζει σημαντικά τις επιδόσεις του Defender σε γρήγορους δρόμους. Εξίσου ευχάριστα είναι τα φρένα: Ένα ισχυρό σετ Brembo με ειδική ρύθμιση για εκτός δρόμου λειτουργία.

Oπως και με το τιμόνι, η ισχύς και η ευαισθησία των φρένων αποδίδουν τα μέγιστα παντού, είτε επιβραδύνεις από ταχύτητα τριών ψηφίων πριν από μια στενή φουρκέτα είτε φρενάρεις σε μια χωμάτινη κατηφόρα τόσο απότομη που ο συνοδηγός αναγκάζεται να βάλει κόντρα τα χέρια του στο ταμπλό.

Θα μπορούσε η οδήγηση να είναι πιο άνετη; Θα μπορούσε, όλα είναι δυνατά με τη συγκεκριμένη ανάρτηση. Αλλά ακόμη και στη λειτουργία Comfort, το Octa δεν είναι Range Rover και αυτό έγινε σκόπιμα. Η ομάδα μηχανικών ήθελε να διατηρήσει κάποια από την αυθεντικότητα του Defender αντί να το κάνει να αιωρείται πάνω από την άσφαλτο.

Παραμένει ένα αυτοκίνητο που μπορεί να καλύψει άνετα μεγάλες αποστάσεις: Άνετο, εύκολο, γρήγορο. Αλλά ανά πάσα στιγμή μπορείς να βγάλεις φλας, να βγεις από τον δρόμο και να διαπιστώσεις ότι ακόμη και σε αυτή την άγρια απέραντη ερημιά σχεδόν τίποτα δεν είναι απαγορευμένο για το Octa.

Οι χωματόδρομοι είναι παιχνιδάκι, το ίδιο και οι βράχοι που θα έσπαζαν το κάρτερ ενός λιγότερο θωρακισμένου αυτοκινήτου. Η βαθιά άμμος, ακόμη και όταν είναι πολύ ψιλή και μοιάζει περισσότερο με υγρό παρά με στερεό, δεν μπορεί να εμποδίσει την προέλαση.

Μετά την αποπνικτική ζέστη της ενδοχώρας -με τους καυτούς ανέμους και την εκτυφλωτική αντηλιά- η θαλασσινή αύρα στο Lambert’s Bay είναι μια ευπρόσδεκτη ανάσα. Και εδώ υπάρχουν αμμόλοφοι που μας προσφέρουν την καλύτερη ευκαιρία μέχρι τώρα να δοκιμάσουμε την ικανότητα του Octa να κινείται παντού.

Η θάλασσα είναι τόσο κοντά που μπορείς να τη μυρίσεις, αλλά καθώς οι πανύψηλοι αμμόλοφοι κρύβουν τη θέα προς κάθε σημείο του ορίζοντα ο ωκεανός θα μπορούσε να είναι χιλιόμετρα μακριά. Η προετοιμασία μου δεν είναι απαιτητική. Πίνω ένα κουτάκι κόκα κόλα, μειώνω την πίεση των ελαστικών κατά το ήμισυ και επιλέγω τη λειτουργία Sand στο σύστημα terrain response (ένα απροσδόκητα φθηνό σε αίσθηση καινούριο κουμπί στο τιμόνι σε οδηγεί απευθείας στη λειτουργία Dynamic ή στις ρυθμίσεις Octa).

Η πρόκληση εδώ είναι ολοκληρωτική. Υπάρχουν μερικά επίπεδα, στερεά σημεία σημαδεμένα από ξερούς θάμνους και λακκούβες που μοιάζουν με σεληνιακούς κρατήρες, αλλά κυρίως έχει να κάνει με τη διατήρηση της κίνησης προς τα εμπρός με κάθε κόστος: Στο να ανεβαίνεις ανηφόρες με μια μικρή διόρθωση του τιμονιού καθώς η άμμος στροβιλίζεται στο παρμπρίζ, να κατεβαίνεις σχεδόν κάθετες πλαγιές σαν να βρίσκεσαι πάνω σε μια σωσίβια λέμβο πάνω σε άμμο, να υπολογίζεις την ταχύτητά σου με ακρίβεια ώστε να σκαρφαλώνεις κάθε ανηφόρα με την ίδια δύναμη και την ίδια ταχύτητα, φτάνοντας ελεγχόμενα σε κάθε κορυφογραμμή έτοιμος να σταματήσεις.

Και όταν τελικά αποτυγχάνουμε, κολλάμε και ακινητοποιούμαστε με το παρμπρίζ να κοιτάει μόνο ουρανό, ακόμα και τότε το Land Rover αρνείται να δεχτεί την ήττα. Η αλλαγή στη λειτουργία οδήγησης Rock Crawl, μαζί με μερικές κινήσεις του τιμονιού δεξιά-αριστερά, αρκούν για να μας ελευθερώσουν χωρίς να χρειαστεί να βγάλουμε τις σκάλες για την άμμο.

Ο V8 είναι ένας εξαιρετικός κινητήρας παντού αλλά ιδιαίτερα σε αυτή την περίπτωση. Σύμφωνοι, ο παλιός 5 λίτρων υπερτροφοδοτούμενος V8 ακούγεται καλύτερα και αποπνέει χαρισματικότητα με έναν τρόπο που ο 4.4 δεν μπορεί να αποδώσει, αλλά και πάλι πρόκειται για έναν εξαιρετικό κινητήρα, με άψογη συμπεριφορά στις χαμηλές εκτός δρόμου ταχύτητες και απρόσκοπτη δύναμη στον δρόμο που κάνει αυτό το όχι και τόσο ελαφρύ αυτοκίνητο να φαίνεται πραγματικά γρήγορο.

Και στις αμμοθίνες, όταν το στόμα σου έχει στεγνώσει από τη συγκέντρωση και δεν μπορείς να θυμηθείς πού είναι ο ορίζοντας, το συγκεκριμένο μοτέρ είναι θεόσταλτο. Μπορείς να επιλέξεις τις 2.500 rpm που απαιτούνται για σταθερή επιτάχυνση στην άμμο, με ακρίβεια μετρονόμου. Ωστόσο, όταν το έδαφος σταθεροποιείται και έχεις κάποια ταχύτητα στη διάθεσή σου, το να κάνεις το Defender να γλιστράει απ’ άκρη σ’ άκρη με την τεράστια ροπή του turbo είναι επίσης παιχνιδάκι.

Και παραδόξως για ένα αυτοκίνητο που φαίνεται τόσο σοβαρό, η οδηγική ευχαρίστηση βρίσκεται πραγματικά στο επίκεντρο του χαρακτήρα του Octa. Εξωφρενικά ικανό εκτός δρόμου, ιδιαίτερα σε υψηλές ταχύτητες, και πιο ευκίνητο στην άσφαλτο από το βασικό Defender, είναι ένα αυτοκίνητο με μνημειώδη ευελιξία. Αλλά είναι επίσης εξαιρετικά διασκεδαστικό στην οδήγηση: γρήγορο, ακριβές, χαρισματικό και απίστευτα παιχνιδιάρικο για ένα SUV 2,5 τόνων.

Το κανονικό Defender (οι πωλήσεις του οποίου πλησιάζουν τις 380.000 παγκοσμίως), ειδικά με τον ντίζελ κινητήρα, είναι το αυτοκίνητο που θα ήθελες ή θα χρειαζόσουν στο 95% των περιπτώσεων. Αλλά το Octa είναι πραγματικά ξεχωριστό. Αρχίζεις να το δοκιμάζεις σε πραγματικά δύσκολες συνθήκες, στην άσφαλτο ή εκτός δρόμου και απλά γίνεται όλο και καλύτερο.

TECH
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: 4.395 cc, V8, TURBO, 635 PS/6.000 rpm, 750 Nm/1.800-5.950 rpm
ΚΙΒΩΤΙΟ: ΑΥΤΟΜΑΤΟ 8 ΣΧΕΣΕΩΝ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΣΤΟΥΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΡΟΧΟΥΣ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ (E/Π)
0-100 KM/H: 4,0”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 210 km/h
ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ: 13,4 lt/100 km
CO2: 302 g/km
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (Μ/Π/Y): 5.003/2.064/1.995 mm
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 3.023 mm
ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ: 323 mm (μέγιστη)
ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΣΚΕΥΩΝ: 543 lt
ΒΑΡΟΣ: 2.585 kg
ΤΙΜΗ: €251.852

Πηγή: newsauto.gr

Related posts

Σχεδόν έτοιμο το νέο Skoda Superb

TEO

Ducati Multistrada V2: Η πιο ισχυρή μοτοσυκλέτα στην κατηγορία της

TEO

Piaggio Vespa GTS 310 Supersport – Test

TEO

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε εάν το επιθυμείτε. Αποδέχομαι Διαβάστε περισσότερα

Πολιτική Απορρήτου & Cookies