Τον Οκτώβριο του 2024, ο Thom Yorke εμφανίστηκε σε ένα solo gig στη Μελβούρνη. Κάποιος από το κοινό τον προκάλεσε να μιλήσει για την (καθόλου ήπια) στρατιωτική εκστρατεία του Ισραήλ στη Γάζα. Ο Yorke, με διάθεση “don’t mess with my vibe”, απάντησε από τη σκηνή: «Μη στέκεσαι εκεί σαν δειλός, έλα εδώ πάνω να το πεις. Θες να χαλάσεις τη βραδιά όλων; ΟΚ, το κάνεις. Γεια σου λοιπόν».
Αμέσως μετά, κατέβασε την κιθάρα του και κατέβηκε από τη σκηνή, για να επιστρέψει λίγο αργότερα, δίνοντας ένα encore με το “Karma Police”. (Ναι, κάπου εκεί, η ειρωνία του σύμπαντος κουνούσε το κεφάλι).
Το στιγμιότυπο αυτό κακοφάνηκε σε πολλούς fans των Radiohead και άνοιξε ξανά το γνωστό debate: Ποια ακριβώς είναι η στάση των μελών της μπάντας για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη;
Οι Radiohead έχουν παίξει αρκετές φορές στο Ισραήλ, με πιο πρόσφατο το 2017, και φυσικά, υπήρξαν διαμαρτυρίες. Πολλές διαμαρτυρίες… Ο Jonny Greenwood, συνεργάτης του Yorke στους Radiohead και τους Smile, είναι παντρεμένος με την (ένθερμα) φιλο-ισραηλινή Sharona Katan και έχει κυκλοφορήσει δίσκους με τον Ισραηλινό μουσικό Dudu Tassa. Το 2023 μάλιστα έβγαλαν και άλμπουμ μαζί.
Όταν ακύρωσαν πρόσφατα κάποιες συναυλίες στο Ηνωμένο Βασίλειο, δημοσίευσαν ανακοίνωση περί «αξιόπιστων απειλών» και καταγγελιών περί «λογοκρισίας» από το pro-Palestine κίνημα, κάνοντας συγκρίσεις με την περίπτωση των Kneecap. Ο Ed O’Brien, από την άλλη, έχει πιο σταθερή παρουσία υπέρ της Παλαιστίνης, και όχι με τόσο πολλή διπλωματία.
Ο Thom Yorke, κάπως καθυστερημένα, ανέβασε την Παρασκευή ένα μακροσκελές post για να εξηγήσει τη θέση του. Λέει πως το περιστατικό στη Μελβούρνη «δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για να αναλυθεί η ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα» (προφανώς το pre-encore διάλειμμα για “Karma Police” ήταν πιο κατάλληλο). Δηλώνει επίσης ότι οι υποθέσεις γύρω από τις απόψεις του «επηρέασαν σοβαρά την ψυχική του υγεία» και ζητά από τη διεθνή κοινότητα να πιέσει το Ισραήλ να σταματήσει. Ρίχνει και μια σπόντα για τον Νετανιάχου και τους «εξτρεμιστές» του, αλλά στη συνέχεια στρέφει τα βέλη και προς το στρατόπεδο του «Free Palestine», καταγγέλλοντας το ως ανεξέλεγκτο και ασυλλόγιστο σύνθημα.
Και εδώ κάπου είναι που χάνεται η μπάλα. Γιατί ναι, ίσως το “Free Palestine” να μην είναι η πιο σύνθετη απάντηση σε μια ιστορική καταστροφή δεκαετιών, αλλά όταν βομβαρδίζονται νοσοκομεία και καθημερινά πεθαίνουν αθώα παιδιά, δεν είναι η στιγμή για φιλοσοφικά ναι μεν αλλά. Επίσης, αγαπητέ Thom, αν ανησυχείς τόσο για το αν θα παρερμηνεύσουν τα λόγια σου, ίσως δεν είναι ώρα να λες ότι «και οι δύο πλευρές» έχουν δίκιο. Ειδικά όταν η μία έχει πυραύλους και η άλλη μπλοκαρισμένα σύνορα.
Γιατί, ξέρεις, όταν ισοπεδώνονται ολόκληρες γειτονιές και πνίγεται μια ολόκληρη γενιά μέσα σε τσιμέντο και μπάζα, το τελευταίο που χρειάζεται ο κόσμος είναι ένας ακόμη ευαίσθητος Βρετανός μουσικός να «νιώθει πίεση από τα social» και να μας εξηγεί πόσο δύσκολο είναι να έχεις γνώμη. Όχι ρε Thom, δεν χρειάζεται να μας γράψεις δοκίμιο. Μια κουβέντα αρκεί. Αλλά αν αυτή η κουβέντα είναι να μας πεις «ξέρετε, είναι περίπλοκο» ή «όλοι φταίνε λίγο», καλύτερα άστο βάλε ένα instrumental. Τουλάχιστον αυτό δεν θα προσβάλλει τη νοημοσύνη μας.
Ολόκληρη η δήλωση του καλλιτέχνη εδώ.