Μια νέα Ευρωπαϊκή μελέτη κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για μια κρυφή απειλή που αφορά όλους τους μοτοσικλετιστές: Τα χαλύβδινα στηθαία ασφαλείας (μπαριέρες) που καλύπτουν χιλιάδες χιλιόμετρα δρόμων.
Οι ερευνητές επιβεβαιώνουν ότι αυτές οι μπαριέρες που είναι σχεδιασμένες κυρίως για την προστασία των επιβατών αυτοκινήτων, αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για τους μοτοσικλετιστές σε έναν συγκεκριμένο τύπο ατυχήματος: Τις συγκρούσεις σε όρθια θέση.
Όταν ένας αναβάτης χτυπήσει μια μπαριέρα σε όρθια θέση, το στήθος ή η κοιλιά του συχνά χτυπούν απευθείας στην αιχμηρή άνω άκρη της μπαριέρας.
Η ερευνητική εργασία ζητά καλύτερα σχεδιασμένες μπαριέρες ασφαλείας για την προστασία και των μοτοσικλετιστών σε αυτές τις συγκρούσεις.
Ενώ υπάρχουν ήδη «φιλικά προς τις μοτοσικλέτες» στηθαία ασφαλείας (μπαριέρες) για τη μείωση των τραυματισμών από συγκρούσεις, με τις κάθετες δοκούς που έχουν οι μπαριέρες, όταν ολισθαίνουν στην άσφαλτο μετά από πτώσεις, το άνω άκρο των τυπικών στηθαίων ασφαλείας παραμένει θανατηφόρο σε συγκρούσεις σε όρθια θέση.
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Infrastructures, εξετάζει ένα ευρύ φάσμα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και σχεδίων που στοχεύουν στη μείωση του κινδύνου των συγκεκριμένων συγκρούσεων.
Η ερευνητική ομάδα, αποτελούμενη από μηχανικούς ασφαλείας και ειδικούς σε υποδομές, αξιολόγησε δεκατρία διεθνή σχέδια για τη δυνατότητά τους να σώζουν ζωές, συμπεριλαμβανομένων τόσο αναβαθμίσεων χαμηλού κόστους όσο και νέων λύσεων υψηλής τεχνολογίας.
«Οι περισσότερες υπάρχουσες λύσεις επικεντρώνονται στην πρόληψη τραυματισμών από ολίσθηση, κάτι που είναι σημαντικό», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης «Αλλά διαπιστώσαμε ότι πολύ λίγες αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο όταν ένας μοτοσυκλετιστής χτυπήσει μετωπικά το επάνω μέρος της μπαριέρας, όρθιος επάνω στη μοτοσυκλέτα».
Οι ερευνητές εντόπισαν αρκετά πολλά υποσχόμενα σχέδια, συμπεριλαμβανομένου ενός που αναπτύχθηκε από το Πανεπιστήμιο Texas A&M.
Η πρότασή τους είναι η προσθήκη μιας χαλύβδινης πλάκας στο επάνω μέρος της μπαριέρας, η οποία βοηθά στην κατανομή της δύναμης μιας πρόσκρουσης και στην πρόληψη τραυματισμών από αιχμηρές άκρες.
Μια άλλη αξιοσημείωτη ιδέα ήταν μια Ισπανική εφεύρεση που ονομάζεται P2025012, ένα χαλύβδινο στοιχείο διαμορφωμένο για να ταιριάζει στην κορυφή της υπάρχουσας μπαριέρας.
Είναι απλό, σχετικά φθηνό και δεν εμποδίζει την αποστράγγιση του νερού ή την λειτουργία των εκχιονιστικών μηχανημάτων, ένα μεγάλο πλεονέκτημα για τους διαχειριστές των δρόμων και τις αρχές οδικής κυκλοφορίας.
Απόσπασμα από τη μελέτη: Πρέπει να ορισθούν σαφώς καθορισμένα κριτήρια, βασισμένα σε στοιχεία, για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των συστημάτων προστασίας του άνω μέρους των μπαριέρων. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την αγαστή συνεργασία μεταξύ των ενώσεων μοτοσικλετιστών, των ευρωπαϊκών ιδρυμάτων (όπως η FEMA και η ETSC), της ερευνητικής κοινότητας και της βιομηχανίας.
Τα περισσότερα στηθαία (μπαριέρες) στην Ευρώπη είναι χαλύβδινες δοκοί W.
Όταν ένα αυτοκίνητο χτυπήσει μία από αυτές, το σύστημα απορροφά την ενέργεια λυγίζοντας, κάτι που βοηθά το όχημα να παραμείνει στο δρόμο, αλλά οι μοτοσυκλέτες δεν προκαλούν την ίδια αντίδραση.
Το σώμα ενός μοτοσυκλετιστή είναι πολύ ελαφρύτερο και όταν προσκρούει στην άνω άκρη της δοκού, υπάρχει ελάχιστη απορρόφηση ενέργειας, είναι απλώς μια σκληρή, αδυσώπητη κόψη.
Στις πτώσεις με ολίσθηση, οι αναβάτες συχνά περνούν κάτω από την μπαριέρα, όπου τα νεότερα «συστήματα προστασίας μοτοσικλετιστών» (MPS) βοηθούν στην πρόληψη θανατηφόρων τραυματισμών καλύπτοντας τις κάθετες δοκούς και τα τμήματα κάτω από τις μπαριέρες.
Αλλά το άνω άκρο παραμένει ακάλυπτο στις περισσότερες περιπτώσεις. Ο κίνδυνος είναι υψηλότερος στις στροφές, ειδικά στις κλειστές.
Σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά δεδομένα συγκρούσεων, σχεδόν τα μισά θανατηφόρα ατυχήματα μοτοσικλετιστών αφορούν συμβάντα χωρίς εμπλοκή άλλου οχήματος, συχνά σε στροφές.
Εάν ένας αναβάτης χάσει τον έλεγχο αλλά παραμείνει όρθιος, το σώμα του είναι πιθανό να χτυπήσει, στο ύψος του στήθους, το άνω κομμάτι της μπαριέρας.
Χωρίς ειδικό προστατευτικό εξοπλισμό για τον κορμό, οι συνέπειες είναι συχνά θανατηφόρες για τους αναβάτες.
Παρά τη διαθεσιμότητα πολλά υποσχόμενων σχεδίων, τα περισσότερα δεν έχουν υιοθετηθεί ευρέως.
Οι κύριοι λόγοι; Κόστος, πολυπλοκότητα, συντήρηση και έλλειψη προτύπων.
Ορισμένα από τα εξεταζόμενα συστήματα περιλαμβάνουν πολύπλοκα πλαστικά καλύμματα ή ογκώδης δομές.
Παρά το ότι προσφέρουν καλύτερη προστασία, είναι ακριβά και μερικές φορές δύσκολα στην εγκατάσταση. Και όπως γνωρίζουμε εμείς οι μοτοσυκλετιστές, πολλά από αυτά τα συστήματα έχουν σχεδιαστεί με γνώμονα τους αυτοκινητόδρομους και όχι τους επαρχιακούς δρόμους με πολλές στροφές όπου συμβαίνουν τα περισσότερα θανατηφόρα ατυχήματα με μοτοσυκλέτες.
Η μελέτη υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για σαφή τεχνικά πρότυπα για την προστασία από συγκρούσεις σε όρθια θέση επάνω στη μοτοσυκλέτα.
Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει επίσημη απαίτηση ή δοκιμή για το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται μια μπαριέρα όταν πέσει επάνω της ένας μοτοσυκλετιστής σε όρθια θέση. Χωρίς πρότυπα, δεν υπάρχει νομική ή πολιτική πίεση για την εγκατάσταση καλύτερων συστημάτων και οι αρχές οδικής κυκλοφορίας τείνουν να δίνουν προτεραιότητα στην ασφάλεια των αυτοκινήτων λόγω αστικής ευθύνης και κόστους.
Οι συντάκτες της έκθεσης ζητούν συνεργασία μεταξύ σχεδιαστών δρόμων, ερευνητών ασφάλειας, κυβερνήσεων και οργανισμών όπως η Ομοσπονδία Ευρωπαϊκών Ενώσεων Μοτοσυκλετιστών (FEMA).
Τονίζουν επίσης τη σημασία της συμμετοχής των μοτοσικλετιστών στις αποφάσεις για τις υποδομές.
«Το θέμα είναι να γίνουν οι δρόμοι ασφαλείς για όλους, όχι μόνο για τους οδηγούς αυτοκινήτων», δήλωσε ο κύριος εισηγητής. «Ένα σχετικά απλό ατσάλινο κομμάτι θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά μεταξύ του να φύγει κάποιος περπατώντας από μια σύγκρουση ή να μείνει επί τόπου. Οι προστατευτικές μπαριέρες που προορίζονται να σώσουν ζωές δεν πρέπει να είναι θανατηφόρα εμπόδια για τους μοτοσυκλετιστές».
Μέχρι τα ασφαλέστερα προστατευτικά κιγκλιδώματα (μπαριέρες) να γίνουν ο κανόνας, οι αναβάτες θα πρέπει να γνωρίζουν τους κινδύνους και να υποστηρίζουν την αλλαγή:
Καθώς οι θάνατοι από ατυχήματα με μοτοσυκλέτες παραμένουν υψηλοί στην Ευρώπη, ειδικά σε επαρχιακούς δρόμους με στροφές, αυτή η νέα έρευνα αποτελεί ένα έγκαιρο κάλεσμα αφύπνισης για τις οδικές αρχές.
Τα προστατευτικά κιγκλιδώματα (μπαριέρες) που προορίζονται να σώσουν ζωές δεν πρέπει να γίνουν θανάσιμα εμπόδια για τους μοτοσικλετιστές. Με έξυπνες, δοκιμασμένες λύσεις ήδη στο τραπέζι, το μόνο που λείπει είναι η θέληση για δράση.
Γνωρίζετε ένα επικίνδυνο τμήμα δρόμου; Στείλτε τις φωτογραφίες ή τα βίντεο στις εθνικές ομοσπονδίες μοτοσικλετιστών.
Η φωνή σας θα μπορούσε να σώσει μια ζωή.
- Του Wim Taal
Πηγή: zougla.gr