«Ο Ιωάννης Καποδίστριας και η υστεροφημία του δεν κινδυνεύουν και δεν απειλούνται από κανέναν».
Τη στήριξή της στον Γιάννη Σμαραγδή αλλά και στην ταινία του για τον Ιωάννη Καποδίστρια, που σε λίγο καιρό αναμένεται ότι θα διανεμηθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες εκφράζει, με κείμενό της, η ηθοποιός και τελευταία απόγονος του πρώτου κυβερνήτη της χώρας Ναταλία Καποδίστρια.
Με επιστολή της, η κυρία Καποδίστρια σημειώνει ότι είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι «το ολιγόλεπτο τρέιλερ που την αναγγέλλει, έχει προκαλέσει έναν ιδιαίτερα θερμό δημόσιο διάλογο».
«Ο Ιωάννης Καποδίστριας και η υστεροφημία του δεν κινδυνεύουν και δεν απειλούνται από κανέναν. Ο Ιωάννης Καποδίστριας έζησε τη ζωή του κατά όπως έκρινε και αποφάσισε, υπογράφοντας τις επιλογές του με το ίδιο του το αίμα, αγωνιζόμενος για μια Ελλάδα ελεύθερη και ανεξάρτητη. Μια Ελλάδα που όμως, της πήρε σχεδόν 200 χρόνια για να τολμά να τιμά και να αναφέρεται σε εκείνον χωρίς φόβο και χωρίς πάθος» τονίζει.
Η ίδια αναφέρει ότι σχολιάζεται «η διαφαινόμενη κατά την κρίση κάποιων πρόθεση του Γιάννη Σμαραγδή να αγιοποιήσει μέσα από την ταινία του το πρόσωπο του Ιωάννη Καποδίστρια» και αποκαλύπτει ότι είναι κάτι «που όντως συζητείται εδώ και καιρό από εκκλησιαστικούς κύκλους» Ωστόσο αναφέρει, πρόθεση του σκηνοθέτη «είναι να αποδώσει τιμή στο έργο και στην αξία του οράματος του Ιωάννη Καποδίστρια για τη δημιουργία ενός κράτους ανεξάρτητου, ουδέτερου και διεθνώς κατοχυρωμένου, η ύπαρξη του οποίου θα αποτελούσε όφελος για την Ευρώπη και κάθε μια από τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Μια Ελλάδα με γεωγραφικά και πολιτισμικά όρια σύμφωνα με ιστορική, γλωσσική, πολιτιστική συνέχεια».
Αναλυτικά η επιστολή της Ναταλίας Καποδίστρια:
Ενόψει της προβολής της ταινίας «Καποδίστριας» του Γιάννη Σμαραγδή παρατηρείται το αξιοσημείωτο γεγονός, το ολιγόλεπτο τρέιλερ που την αναγγέλλει, να έχει προκαλέσει έναν ιδιαίτερα θερμό δημόσιο διάλογο. Η ταινία αναφέρεται σε ένα πρόσωπο όπως και σε μια σελίδα της ιστορίας από τα οποία μας χωρίζουν 194 χρόνια. Προφανώς λοιπόν οι κακοδαιμονίες -εντός και εκτός της χώρας- που οδήγησαν στα τραγικά γεγονότα της 27ης Σεπτεμβρίου του 1831, θα πρέπει να έχουν με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο ισχύ ακόμα στις μέρες μας. Παρακολουθώ αυτόν το διάλογο μέσα από ένα πλαίσιο ευθύνης απέναντι στη μνήμη του προγόνου μου και την οικογένειά μου, πρωτίστως απέναντι στο ήθος και την οπτική που μου κληροδότησε ο πατέρας μου -Βιάρος- Αυγουστίνος Καποδίστριας- και τελευταίος άρρενας απόγονος του κλάδου της οικογένειας που περνά από τον Κυβερνήτη.
Παράλληλα ως καλλιτέχνης και δημιουργός με επαγγελματική εμπειρία 40 χρόνων μέσα στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι της Ελλάδας, συνεργάστηκα στενά και παρακολούθησα εκ των έσω τη μαραθώνια διαδρομή δημιουργίας αυτής της ταινίας: της διεθνώς πρώτης κινηματογραφικής παραγωγής με θέμα τον Ιωάννη Καποδίστρια.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας και η υστεροφημία του δεν κινδυνεύουν και δεν απειλούνται από κανέναν. Ο Ιωάννης Καποδίστριας έζησε τη ζωή του κατά όπως έκρινε και αποφάσισε, υπογράφοντας τις επιλογές του με το ίδιο του το αίμα, αγωνιζόμενος για μια Ελλάδα ελεύθερη και ανεξάρτητη. Μια Ελλάδα που όμως, της πήρε σχεδόν 200 χρόνια για να τολμά να τιμά και να αναφέρεται σε εκείνον χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Μια εναγώνια διαδρομή 200 χρόνων λοιπόν, της ίδιας της Ελληνικής κοινωνίας να ξεπεράσει τον εαυτό της, να επουλώσει πληγές, να αποποιηθεί νοοτροπίες και να θεραπεύσει τραύματα της ίδιας της φύσης της, προκειμένου να δύναται να ελπίσει σε καλύτερες μέρες.
Η ζωή και το έργο του Ιωάννη Καποδίστρια και η πράξη της υπέρτατης θυσίας του, αποτελούν ένα από τα ισχυρότερα φορτισμένα κεφάλαια της νεότερης ελληνικής ιστορίας, καθώς εκεί σε μεγάλο βαθμό ανιχνεύεται το πώς και το γιατί το όραμα για μια ελεύθερη και ανεξάρτητη Ελλάδα σιώπησε τόσο άδικα και έσβησε τόσο άδοξα.
Εντούτοις από την πρόσφατη επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση και δώθε, διαισθάνομαι την πνοή ενός άλλου αέρα και μιας άλλης ανάγκης από μεριάς του μέσου πολίτη, προκειμένου για απόδοση τιμής και θεμελίωση μνήμης σε ό,τι αφορά το κεφάλαιο Καποδίστριας. Ίσως επιτέλους να αναζητούμε -όπως άλλωστε δικαιούμαστε- να συγκινηθούμε απροκάλυπτα και με τον δικό του προσωπικό τρόπο ο καθένας, πάνω στην παρακαταθήκη που μας κληροδότησε ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο μπάρμπα-Γιάννης της δικής μας Ελληνικής εθνικής μας ταυτότητας.
Πηγή: ogdoo.gr