MotoGP Sachsenring: Ένας ο Quartararo και κανείς άλλος

Απόλυτη επικράτηση στις συνθήκες για τον Γάλλο αναβάτη της Yamaha

Πολύ δυναμικά ξεκίνησε ο αγώνας της Γερμανίας, δυστυχώς αυτή η μαχητικότητα δεν θα κρατούσε πολύ, προς απογοήτευση του τεράστιου κοινού που παρακολουθούσε τον αγώνα. Το MotoGP της Γερμανίας έγινε το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός από πλευράς εισιτηρίων, που δεν είναι περίεργο γιατί οι Γερμανοί ήταν κυρίαρχοι επισκέπτες σε Τσεχία και αναμενόταν και σε Φινλανδία, αγώνες που δεν πρόκειται να γίνουν και σε συνδυασμό με την κατάσταση των προηγούμενων ετών, ήταν βέβαιο πως η πίστα θα πλημμύριζε από κόσμο.

Χθες, η κυριαρχία των Ducati δεν έπρεπε να μετρά για τις προγνώσεις του αγώνα ο οποίος θα είχε όλες τις πιθανότητες να εξελιχθεί τελείως διαφορετικά. Και πράγματι, ακριβώς έτσι έγινε.

Η εκκίνηση δόθηκε με την Aprilia και την Yamaha να τα καταφέρνουν έναντι της Ducati που δεν τους ξέφυγε.

Όχι μόνο αυτό αλλά ο Quartararo από την δεύτερη θέση έμεινε στην εσωτερική του Bagnaia και κατάφερε να στρίψει πρώτος, μία από τις καθοριστικότερες κινήσεις για όσα θα ακολουθούσαν στους πρώτους γύρους.

Ο Aleix Espargaro μένει τρίτος με εξίσου εκπληκτική εκκίνηση και χωρίς να αφήνει τους άλλους δύο να ξεφύγουν, τουλάχιστον για τον πρώτο γύρο.

Ο Bagnaia κάνει την κίνηση στα δύσκολα φρένα της πρώτης στροφής να περάσει εμπρός, τα καταφέρνει για μερικά δέκατα, καθώς ο Quartararo κλείνει την γραμμή πίσω από την Ducati και παίρνοντας την εσωτερική βγαίνει εμπρός και συνεχίζει να είναι πρώτος, η δεύτερη καθοριστική στιγμή για την συνέχεια του Bagnaia.

Πίσω ο Zarco έχει επιτεθεί από την τέταρτη θέση στον Aleix Espargaro σε ένα δύσκολο σημείο, στο πίσω σημείο της πίστας όπου ξεκινά η κατηφόρα και που όταν βρέχει σε αυτή την πίστα σημειώνονται τρομακτικές πτώσεις.

Μιλάμε για μία προσπέραση με απίστευτα χιλιόμετρα που ωθεί τον Aleix Espargaro στο περιθώριο του χώρου, σε μία επιθετική αλλά παρόλο αυτά καθαρή κίνηση που έδειξε πως ο Zarco δεν ήθελε να περιμένει να ανοίξουν οι πρώτοι δύο, ήθελε να είναι εντός της μάχης που θα έδιναν.

Αυτή η μάχη δεν ήρθε ποτέ όμως γιατί στην αρχή του 4^ου γύρου, μόλις ο Bagnaia άνοιξε το γκάζι μετά τα φρένα της πρώτης στροφής, έχασε πρόσφυση από τον πίσω τροχό, προδομένος από τα ηλεκτρονικά και την πρόσφυση της σκληρής γόμας που είχε επιλέξει και κατέληξε στο χαλίκι. Ήταν τουλάχιστον στενάχωρο να βλέπεις την απογοήτευσή του που εκφραζόταν με τις κινήσεις του καθώς κλωτσούσε μία από τις τελευταίες πιθανότητες που του απομένουν για να κυνηγήσει τον φετινό τίτλο.

Λίγο πιο έξω από την αγωνιστική γραμμή, λίγο πιο νωρίς στο γκάζι και το λάθος ήταν καταστροφικό, όπως ακριβώς ήταν και του Mir που αμέσως μετά τον Bagnaia πέφτει στην ίδια στροφή, στον ίδιο γύρο.

Μετά τον Rins που εγκατέλειψε το γερμανικό GP μετά την FP3 γιατί ο πόνος στο χέρι που είχε υποστεί κάταγμα κατά τον προηγούμενο αγώνα δεν τον άφηνε να συνεχίσει, τώρα και η δεύτερη Suzuki έβγαινε εκτός αγώνα.

Αμέσως μετά πέφτει και ο Darryn Binder ενώ λίγο αργότερα, στον 7^ο γύρο ακολουθεί και ο Nakagami στις πτώσεις.

Στο μεταξύ ο Aleix Espargaro δέχεται πίεση από τον Vinales που αυτό το διάστημα ανεβαίνει θέσεις, όσο ο Miller που ήταν μπροστά εκτελεί την ποινή του μακρύτερου γύρου που κουβαλά από τις δοκιμές, αλλά χωρίς να χάσει πολλές θέσεις.

Οι δύο Aprilia σε λίγη ώρα κυνηγούν η μία την άλλη σε έναν τελείως μοναχικό αγώνα όμως γιατί η διαφορά με τον Zarco στην δεύτερη θέση θα φτάσει να περάσει τα 5 δευτερόλεπτα και μετά τον 20 γύρο να αρχίσει να φτάνει τα 6!

Ο Zarco από την άλλη δεν βλέπει τον Quartararo που στον 22^ο γύρο από τους 30 είναι ήδη πάνω από τρία δευτερόλεπτα εμπρός, όταν στον 20 γύρο ο Vinales εγκαταλείπει από μηχανική βλάβη στην πίσω ανάρτηση που είναι διαφορετική από του Aleix Espargaro.

Αυτό ωθεί τον Miller στην μοναδική μάχη που τελικά θα δούμε για τον βάθρο, όταν πλησιάζει τον Aleix Espargaro και στον 23^ο γύρο κάνει την επίθεσή του στην πρώτη στροφή, βγαίνει εκτός γραμμής τελείως και η Aprilia μπαίνει ξανά εμπρός.

Ταυτόχρονα εγκαταλείπει και ο Pol Espargaro τον αγώνα των 30 γύρων, μιας και το μήκος της πίστας επιβάλλει περισσότερους και έτσι καμία Honda δεν θα είναι στην δεκάδα. Μιλάμε για την πίστα που δεν υπήρχε περίπτωση να μην κερδίσει Honda, μιλάμε για ένα από τα απόλυτα σερί των MotoGP και πλέον δεν υπάρχει ούτε μία έστω δορυφορική…

Το τεράστιο κοινό βλέπει έναν αγώνα σαν track day με τις θέσεις του βάθρου να μοιράζονται σχεδόν στην μισή πίστα και τον Miller να κάνει ακριβώς την ίδια προσπάθεια στον 26^ο γύρο με ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα.

Είναι απογοητευτικό να τον βλέπεις να εκμεταλλεύεται την ευθεία για να περάσει και να μην τα καταφέρει στα φρένα για δύο πανομοιότυπες φορές.

Στον 28^ο γύρο ο Aleix Espargaro θα έδινε από μόνος του την ευκαιρία στον Miller, έχασε την γραμμή στα φρένα και ανοίγοντας άφησε την τρίτη θέση του βάθρου για την εργοστασιακή Ducati.

Πίσω τους ο Luca Marini που τόσο καλά τα είχε πάει στις δοκιμές και τώρα επίσης τα κατάφερνε εξαιρετικά και στον αγώνα.

Ο Zarco άφηνε τον Quartararo τελείως μόνο του για ακόμη μεγαλύτερη απόσταση, ψαλιδίζοντας την διαφορά με τους πίσω αρκετά και αργότερα θα πει πως οι τελευταίοι τρεις γύροι είναι ένας εφιάλτης από τον οποίο επιβίωσε μόνο και μόνο επειδή στην αρχή προσπάθησε να είναι με τους πρώτους δύο και έχτισε αρκετή διαφορά.

Ο Quartararo πήρε έτσι άλλη μία καθαρή νίκη, άλλη μία με τεράστια διαφορά και άλλη μία που έδειξε πως αυτή την στιγμή είναι ο καλύτερος αναβάτης στο grid.