Η Έμα Σάπλιν γεννήθηκε στο Παρίσι το 1974. Σαν παιδί δεν είχε δώσει κανένα δείγμα ότι θα ακολουθήσει καριέρα τραγουδίστριας. Ήταν τόσο ντροπαλή που «δεν άνοιγε καν το στόμα της, πόσο μάλλον για να τραγουδήσει». Όλα άλλαξαν, όταν σε ηλικία 11 χρόνων άκουσε το “Queen Of The Night” από τον Μαγικό Αυλό. Αυτή η πρώτη της επαφή με την όπερα ήταν για την μικρή Έμα μια συγκλονιστική εμπειρία. Ήταν η στιγμή που αποφάσισε ότι αυτό που θέλει να κάνει είναι να τραγουδάει. «Αυτή η μουσική άγγιξε την ψυχή μου», εξομολογήθηκε χρόνια αργότερα.

Σε ηλικία 14 χρόνων γνώρισε μια ηλικιωμένη δασκάλα μουσικής και άρχισε να παίρνει τα πρώτα μαθήματα τραγουδιού. Ήταν μια πολύ ευτυχισμένη περίοδος για τη νεαρή Έμα, η οποία αισθανόταν ότι είχε βρει τον σκοπό της στη ζωή. Ωστόσο, οι γονείς της προτιμούσαν να δουν την κόρη τους να ακολουθεί ένα πιο «σίγουρο» επάγγελμα και την πίεσαν να σταματήσει τα μαθήματα τραγουδιού και ν’ αφοσιωθεί στο σχολείο.

Η ανάγκη της να τραγουδά εξακολουθούσε όμως να είναι έντονη, κι έτσι η Έμα βρήκε διέξοδο τραγουδώντας σε ένα heavy metal συγκρότημα που έφτιαξαν κάποιοι συμμαθητές της. Παρόλο που είχε την ευκαιρία να κάνει αυτό που αγαπούσε (να τραγουδάει) καταλάβαινε ότι αυτό δεν ήταν το στυλ που της ταιριάζει και μετά από δυο χρόνια στο συγκρότημα είχε αρχίσει να της λείπει η όπερα. Έτσι, επέστρεψε στα μαθήματα κλασικού τραγουδιού. «Μέσα από το τραγούδι μου ήταν πιο εύκολο να επικοινωνήσω, να πω κάτι διαφορετικό», δηλώνει η ίδια «κάτι που είναι πιο σαφές, πιο ακριβές από τα λόγια μερικές φορές».

Λίγο αργότερα γνώρισε τον Γάλλο συνθέτη Ζαν-Πατρίκ Καπντεβιέλ και με το θράσος του νεαρού της ηλικίας της του ζήτησε να της γράψει ένα άλμπουμ! Ο Καπντεβιέλ διέκρινε το ταλέντο της και δέχτηκε να συνεργαστεί μαζί της. Κάπως έτσι προέκυψε το πρώτο της άλμπουμ, “Carmine Meo” που κυκλοφόρησε το 1997 και εκτόξευσε την Έμα στην κορυφή.

Ο δεύτερος δίσκος της ακολούθησε τέσσερα χρόνια αργότερα, έχει τίτλο “Etterna” και τα περισσότερα τραγούδια του τα έχει γράψει η ίδια. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα μελωδικό άλμπουμ, με μια μουσική που μοιάζει να έρχεται μέσα από ένα παράθυρο με θέα τη θάλασσα. Το υγρό στοιχείο, άλλωστε, γοητεύει πολύ την Σάπλιν. «Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς να υπάρχει νερό τριγύρω», εξηγεί. «Το χρειάζομαι». Από αυτόν τον δίσκο, το τραγούδι “La Notte Etterna” ξεχώρισε αμέσως και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό. «Είναι το πρώτο τραγούδι που έγραψα», λέει η Έμα Σάπλιν και συμπληρώνει πως πρόκειται για ένα κομμάτι που κρύβει μέσα του την ελπίδα, «η οποία νομίζω πως δεν βρίσκεται στους στίχους του, αλλά στη μελωδία».

Ακολούθησαν άλλα δύο άλμπουμ, το «Macadam Flower» το 2009 και το «Dust of a Dandy» το 2014, αρκετά live άλμπουμ και ήδη ετοιμάζει τη νέα της δισκογραφική δουλειά.

Η Έμα Σάπλιν θα δώσει μια εφ’ όλης της ύλης συναυλία στο City Garden Theater και όπως και η ίδια λέει τον πρώτο λόγο θα έχει το συναίσθημα: «Εκτιμώ πολύ την έκφραση του συναισθήματος μέσα από την τέχνη. Αν καταργήσουμε το συναίσθημα, τότε δεν θα έχουμε να πούμε τίποτε ως καλλιτέχνες. Η τέχνη γεννιέται, προκύπτει από το συναίσθημα, από την ευαισθησία. Ακόμη και όταν δεν θέλουμε να βάλουμε συναίσθημα στη φωνή μας, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να την αφήσουμε να αποδώσει το μάξιμουμ των δυνατοτήτων που έχει ως όργανο. Πιστεύω ότι η φωνή μας αντανακλά απόλυτα όχι μόνο την προσωπικότητά μας αλλά ακόμη και αυτό που έχουμε μέσα στο μυαλό μας, ακόμη και τη στιγμή που μιλάμε. H φωνή είναι ένα όργανο το οποίο συνδέεται με όλο μας το σώμα…»