Ένα συγκλονιστικό χασάπικο με στίχους του Τάσου Κακλαμάνη και μουσική του Γιάννη Τσιαντή.
Ένα συγκλονιστικό τραγούδι με θέμα τη γυναικεία κακοποίηση, κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες ψηφιακά, με ερμηνεύτρια τη Φωτεινή Βελεσιώτου.
Το «Φτάνει», ένα χασάπικο «αλά παλαιά» σε μουσική του Γιάννη Τσιαντή και στίχους του Τάσου Κακλαμάνη, είναι ένα τραγούδι απόγνωσης και οργής απέναντι στη μαύρη λίστα των γυναικοκτονιών και της πατριαρχικής κοινωνίας.
Ακούγοντας τον τρόπο που ερμηνεύει η Φωτεινή Βελεσιώτου, μου δημιουργείται η αίσθηση πως και η ίδια, ενδεχομένως κάποτε να υπήρξε θύμα κακοποίησης. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω καμιά ερμηνεύτρια, θεωρώ πως οι στίχοι του Κακλαμάνη και η μουσική του Τσιαντή, δεν θα μπορούσαν να βρουν ιδανικότερο εκφραστή (κείμενο: Θανάσης Γιώγλου).
Το «Φτάνει» είναι ένα τραγούδι από το cd «Hidden Thumbs», με θέμα τη γυναικεία κακοποίηση σε όλες τις μορφές της, που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μετρονόμος, όπου μια σειρά από καταξιωμένες τραγουδίστριες από κοινά και διαφορετικά είδη και σχολές μουσικής, ενώνουν τη φωνή τους απέναντι στην έμφυλη βία και στη σιωπή κραυγάζοντας το ζητούμενο… End The Violence!
Έπαιξαν ο Βαγγέλης Τρίγκας (μπουζούκι), ο Δήμος Βουγιούκας (πιάνο), ο Νίκος Πρωτόπαπας (κιθάρα) και ο Μιχάλης Δαρμάς (κοντραμπάσο). Η ηχογράφηση των οργάνων έγινε στο Studio Mythos από τον Θανάση Γκίκα και η ηχογράφηση της φωνής, η μίξη και το mastering από την Εύα Λουκάτου στο Melissa Music Lab. To εικαστικό που πλαισιώνει το τραγούδι είναι ζωγραφικό έργο του Θράσου Αβαριτσιώτη.
Λίγα λόγια των δημιουργών
Μια δολοφονία, ένας όρος που πασπαλίζεται από χυδαίες φράσεις «εγκλήματα τιμής» και «ερωτικές τραγωδίες» ως ισόβαρο του θύτη στη ζυγαριά της αθωωτικής υπεράσπισης. Αυτή η πιο ακραία πράξη έμφυλης βίας που κάθε τόσο συνταράσσει τις ψυχές μας και που ακόμα και σήμερα δεν φέρει τη νομική αναγνώριση στη χώρα μας, συμβαίνει δυστυχώς συχνά και δίπλα μας. Χωρίς καμία αναστολή και υπερανάλυση οφείλουμε όλοι μας να χτίσουμε ένα οδόφραγμα προστασίας, μια αλυσίδα πρόληψης κι αλληλεγγύης, ένα ζύγι δικαίου που δεν μπαντάρει απέναντι στην εξουσία, στον έλεγχο, στην βιαιοπραγία.
Γιάννης Τσιαντής
Χαρά μεγάλη να συνοδοιπορώ, άλλη μια φορά με τον αγαπημένο μου φίλο Γιάννη, στον αγώνα χρέους του για αντίσταση μέσα από την τέχνη και το κοινωνικό τραγούδι. Η έμπνευση του στίχου γεννήθηκε από το τραγούδι «Τι όμορφη που είσαι όταν κλαις» (στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης, μουσική : Στέλιος Χρυσίνης, 1η εκτέλεση 1953, Δημήτρης Ρουμελιώτης & Γιάννης Κυριαζής, 2η εκτέλεση 1954 από την αξεπέραστη Μαρίκα Νίνου). Φάνταζε τόσο παράλογος ο στίχος, που άγγιζε τα όρια του συγκλονιστικού… Πώς μπορείς να βλέπεις ομορφιά και να βρίσκεις χαρά μέσα στη δυστυχία του άλλου, πόσο μάλλον του ίδιου σου του συντρόφου. Αυτή η ανθρώπινη αγριότητα, που δεν κατάφεραν τα χρόνια του πολιτισμού να εξημερώσουν, βγαίνει μέχρι σήμερα, στην κακοποίηση, τη γυναικοκτονία, το φασισμό, την παγκοσμιοποίηση, γελώντας μας στον καθρέφτη.
ΦΤΑΝΕΙ! Αφιερωμένο με αλληλεγγύη στα κάθε λογής θύματα του κόσμου αυτού.
Τάσος Κακλαμάνης
Πηγή: ogdoo.gr