Ο πατέρας του Ducati Supermono επαναφέρει την ιδέα των μονοκύλινδρων supersport.
Η Ducati Supermono κατασκευάστηκε αποκλειστικά για αγωνιστική χρήση, όμως χάρη στο ταλέντο του Pierre Terblanche έμεινε στην ιστορία ως μια από τις ομορφότερες μοτοσυκλέτες της ιταλικής εταιρείας.
Επίσης έμεινε στην ιστορία και χάρη στον “παράξενο” μονοκύλινδρο κινητήρα του, ο οποίος είχε ένα έμβολο αλλά δύο (!) μπιέλες.
Αυτή η “τρελή” ιδέα δεν ήταν όσο τρελή φαίνεται εκ πρώτης όψεως, διότι επέτρεπε στον μονοκύλινδρο κινητήρα να έχει ελάχιστους κραδασμούς στις πολύ υψηλές στροφές χωρίς να πρέπει να βάλουν έναν υπεροβολικά βαρύ αντίβαρο ή κάποιον αντικραδασμικό άξονα που θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στην ταχύτητα ανόδου των στροφών του κινητήρα και στο συνολικό του βάρος. Μάλιστα μερικά χρόνια μετά, ακριβώς αυτή τη λύση χρησιμοποίησε η BMW με την Rotax στον δικύλινδρο εν σειρά των F650/750/800, αλλά και η SYM στον δικύλινδρο κινητήρα του mega scooter Maxsym TL.
Το αποτέλεσμα αυτής της πανέμορφής όσο και “παράξενης” μονοκύλινδρης supersport μοτοσυκλέτας της Ducati των 699 κυβικών ήταν να έχει ιπποδύναμη 75 ίππων στις 10.000 στροφές και βάρος 125,6 κιλά χωρίς υγρά και 136,5 κιλά γεμάτο βενζίνη.
Σήμερα ο Pierre Terblanche έχει το δικό του studio σχεδιασμού στο Birmingham της Alabama στις ΗΠΑ όπου μεταξύ άλλων πειραματίζεται με την εφαρμογή νέων τεχνολογιών στο σχεδιασμών και την κατασκευή μοτοσυκλετών.
Ένα δείγμα αυτής της τεχνολογική αναζήτησης είναι η κατασκευή του Supermono 699 SC, όπου το SC σημαίνει Super Charger δηλαδή μηχανικός υπερσυμπιεστής όπως των Kawasaki H2 (όχι turbo).
Η μοτοσυκλέτα είναι κατασκευασμένη με κράματα αλουμινίου κατασκευασμένα με την διαδικασία 3D Printing και το συνολικό της βάρος δεν ξεπερνά τα 125, όσα δηλαδή και του πρώτου Supermono με το ατσάλινο πλαίσιο χωροδικτύωμα.
Η διαφορά όμως στην ιπποδύναμη είναι πολύ μεγάλη, καθώς εδώ έχουμε 160 ίππους που συνοδεύονται από την αντίστοιχη ροπή του υπερτροφοδοτούμενου κινητήρα.
Αν στα 125 κιλά προσθέσουμε τα 75 κιλά ενός μέσου αναβάτη αυτής της κατηγορίας μοτοσυκλετών έχουμε μια αναλογία κιλών ανά ίππο στο 1,25 κιλά. Μια superbike με 200 ίππους, βάρος 200 κιλά και έναν αναβάτη 75 κιλών έχει 1,37 κιλά ανά ίππο.
Όπως βλέπουμε δηλαδή οι επιδόσεις στην ευθεία είναι αντίστοιχες των ισχυρότερων superbike, αλλά με 125 κιλά αντί για 200, η συμπεριφορά στις στροφές και στο φρενάρισμα είναι πολύ ανώτερες.
Προς το παρόν το Supermono 699 SC είναι απλώς ένα concept, όμως ως προς την τεχνολογία και την φιλοσοφία του θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει μια ρεαλιστική αναγέννηση των μονοκύλινδρων supersport.
Πηγή: motomag.gr