O V2 της Ducati είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Γίνεται διαρκώς καλύτερος για να μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα στους V4, αφού το νέο Streerfighter V2 παρότι είναι το μικρό αδελφάκι της οικογένειας είναι εξίσου τσαμπουκαλεμένο.
Τιμή: 19.300 ευρώ
+Κοφτερή συμπεριφορά, ηλεκτρονικά, φρένα
-Απόδοση στις χαμηλές σ.α.λ. έλλειψη δείκτη βενζίνης
Πριν από περίπου έναν χρόνο, βρισκόμασταν στη Σεβίλλη για την επίσημη παρουσίαση της νέας Ducati Streetfighter V2. Μιας μοτοσυκλέτας που γεννήθηκε συνδυάζοντας γονίδια από την τερατώδη Streetfigter V4 και την Panigale V2 με γνήσιο ιταλικό ταπεραμέντο, έχοντας σκοπό να επεκτείνει ακόμη περισσότερο την ήδη πλούσια γκάμα της Ducati. Όπως λοιπόν είχαμε διαπιστώσει στην πίστα του Monteblanco, το εισαγωγικό μοντέλο της “Fight Formula” μόνο εισαγωγικό δεν είναι όσον αφορά στις δυνατότητές του αφού αυτές είναι πραγματικά απεριόριστες. Επειδή όμως οι συνθήκες της Ελλάδας πάντα θα διαφέρουν, δεν χάσαμε την ευκαιρία για μια μεγαλύτερη συμβίωση μαζί της, αυτή τη φορά επικεντρωμένοι περισσότερο στον δρόμο όπου θα περάσει και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της.
Εμφάνιση – Εργονομία
Αυτό που δεν διαφέρει καθόλου μεταξύ Ισπανίας και Ελλάδας είναι η ευκολία με την οποία αυτή η μοτοσυκλέτα τραβά κάθε βλέμμα. Η Streetfigter σε κάθε της γενιά ήταν ελκυστική όπως άλλωστε κάθε σπορ μοτοσυκλέτα της Ducati όμως η V4 το πήγε ένα βήμα παραπέρα, όντας μια από τις ομορφότερες γυμνές που έχουν κατασκευαστεί. Έτσι το μόνο που έπρεπε να κάνουν οι σχεδιαστές του νέου μοντέλου, ήταν να πάρουν τα βασικά στοιχεία και τις κοφτερές γραμμές της μεγάλης αδελφής και να τα προσαρμόσουν κατάλληλα. Το αποτέλεσμα σίγουρα τους δικαίωσε, αφού από μακριά δύσκολα τις ξεχωρίζεις μεταξύ τους αν εξαιρέσεις την απουσία των αεροδυναμικών φτερών τα οποία όμως υπάρχουν στον κατάλογο των αξεσουάρ και για την V2. Η μικρή Streetfighter δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα μεγαλύτερα μοντέλα σε εμφάνιση, ούτε όμως και στην ποιότητα κατασκευής που είναι απλώς κορυφαία σε κάθε λεπτομέρεια.
Η ομορφιά βέβαια χρειάζεται και κάποιες παραχωρήσεις. Αυτές στην περίπτωση της Streetfightetr V2 έχουν να κάνουν κυρίως με την αεροδυναμική προστασία, η οποία όπως είναι εύκολα αντιληπτό κοιτώντας τη μικροσκοπική μάσκα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη στις μεγάλες ταχύτητες. Πρέπει λοιπόν να έχεις καλό κράνος και γυμνασμένο σβέρκο αν θες να παραμείνει εκεί όταν ξεπερνάς τα 200 χλμ/ώρα. Παρόλα αυτά η εργονομία είναι αρκετά πιο άνετη από ότι περιμένεις. Οι μικρές διαστάσεις έπρεπε να συνδυαστούν με μια πιο φιλική θέση οδήγησης σε σχέση με την Panigale V2, αφού η Streetfighter V2 δεν προορίζεται μόνο για την πίστα. Έτσι το φαρδύ τιμόνι που αντικατέστησε τα κλιπ ον συνδυάζεται με χαμηλότερα και πιο μπροστά τοποθετημένα μαρσπιέ και με μια μεγαλύτερη σέλα (845 χιλ. από το έδαφος), η οποία έχει πλέον και περισσότερο αφρώδες. Κάθεσαι “πάνω” στη μοτοσυκλέτα, με το σώμα σε πιο όρθια αλλά ταυτόχρονα επιθετική στάση που είναι κατάλληλη τόσο για σπορ οδήγηση όσο και για βόλτες χωρίς να ταλαιπωρούνται οι καρποί σου, ενώ όσον αφορά τον συνεπιβάτη αυτός θα σε ακολουθήσει τουλάχιστον σε σύντομες διαδρομές, αφού η υπερκομψή ουρά διαθέτει και σέλα για δεύτερο άτομο. Αν βέβαια μπορείς να αντισταθείς και να μην τοποθετήσεις μονόσελο κάλυμμα…
Όμοια με της μικρής Panigele είναι και η TFT οθόνη 4,3 ιντσών η οποία διακρίνεται για την ευκρίνειά της, προσφέροντας μπόλικες πληροφορίες (εκτός από δείκτη βενζίνης) μέσα από ένα καλοσχεδιασμένο μενού. Από αυτήν επιλέγεις και το riding mode ανάμεσα στα Sport-Road-Wet, με τα δύο πρώτα να παρέχουν τη μέγιστη ισχύ με διαφορετική απόκριση στο γκάζι και το τρίτο να μειώνει την απόδοση στους 110 ίππους για ολισθηρές συνθήκες.
Φυσικά σε κάθε mode διαφέρει και η παρέμβαση των ηλεκτρονικών βοηθημάτων τα οποία συνεργάζονται με IMU 6 αξόνων και αποτελούνται από traction Control 8 επιπέδων, wheelie control 4 επιπέδων, quick shifter με blipper για τα κατεβάσματα και ρυθμιζόμενο φρένο κινητήρα 3 επιπέδων. Όλα τα παραπάνω μπορούν να απενεργοποιηθούν αν θέλεις να απολαμβάνεις ανόθευτες τις δυνατότητες του V2.
Κινητήρας
Για τη “μικρή” Streetfighter η Ducati επέλεξε τον επιτυχημένο κινητήρα Superquadro με το δεσμοδρομικό σύστημα βαλβίδων, (η Streetfigter V2 είναι η πρώτη μοτοσυκλέτα με αυτόν τον κινητήρα που χρησιμοποιεί διαφορετική χαρτογράφηση ανάλογα την επιλεγμένη σχέση στο κιβώτιο για ομαλή παροχή της δύναμης (στα modes Road και Wet). Ο V2 90 μοιρών που έχουμε δει και στην Panigale V2 έχει χωρητικότητα 955 κυβικών και αποδίδει 153 ίππους στις 10.750 σ.α.λ. με 10.4 χλγμ. ροπής στις 9.000 σ.α.λ. Οι μοναδικές διαφορές σε σχέση με την Panigale V2 εντοπίζονται στην τελική μετάδοση καθώς η Streetfighter φορά μεγαλύτερο πίσω γρανάζι (45 αντί για 43 δόντια). Λόγω προδιαγραφών Euro 5 η δύναμη γίνεται περισσότερο αισθητή όταν το στροφόμετρο ξεπεράσει τις 7.000 σ.α.λ. καθώς από εκεί και πάνω ανεβαίνει ακατάπαυστα μέχρι το κοντέρ να αγγίξει τα 280 χλμ/ώρα της τελικής ταχύτητας. Το 0-100 έρχεται σε μόλις 3,4” ενώ τα 7” που χρειάζεται για τα πρώτα 160 σε κάνουν να σκεφτείς ότι παραπάνω δύναμη σε μια γυμνή μοτοσυκλέτα είναι απλώς υπερβολή. Άλλωστε οι περισσότεροι αναβάτες μπορούν πολύ πιο εύκολα να εκμεταλλευτούν και να “στύψουν” τους 153 ίππους της V2 παρά τους 208 της V4.
Ο κινητήρας είναι ελαστικός με γλυκιά απόκριση στο δεξί γκριπ και δυσανασχετεί μόνο κάτω από τις 3.000 σ.α.λ. παρουσιάζοντας τα χαρακτηριστικά σκορτσαρίσματα των V2. Επιλέγοντας το Road mode, η δύναμη έρχεται ακόμη πιο ομαλά στο αρχικό άνοιγμα του γκαζιού ώστε να μπορείς να κινείσαι ακόμη και στην πόλη, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να γίνει το καθημερινό σου commuter. Με τις μαζεμένες της διαστάσεις θα περάσει χωρίς πρόβλημα ανάμεσα από τα αυτοκίνητα παρά το μικρό κόψιμο του τιμονιού και θα σε πάει ακόμη και στην καφετέρια αν αυτό θέλεις, όμως μια καθαρόαιμη σπορ μοτοσυκλέτα έχει άλλες χάρες και θα το καταλάβεις άμεσα όταν αφήσεις πίσω σου την πόλη.
Προορισμένη για σπορ οδήγηση
Προικισμένη με το μικρό αλουμινένιο monocoque πλαίσιο της Panigale V2 (το οποίο λειτουργεί και σαν φιλτροκούτι) και με ποιοτικές, πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις (ανεστραμμένο πιρούνι 43χιλ BPF big piston fork της Showa, πλάγια τοποθετημένο αμορτισέρ και σταμπιλιζατέρ της Sachs) είναι ένα ελαφρύ (200 κιλά πλήρες υγρών) και άκαμπτο σύνολο, ικανό να ανταπεξέλθει σε οτιδήποτε του ζητήσεις. Μπορεί να φαίνεται σφιχτό και μερικές φορές νευρικό στις κακοτεχνίες των ελληνικών δρόμων, πάντα όμως μπορείς να παίξεις με τις ρυθμίσεις των αναρτήσεων για να επιτύχεις τον ιδανικό συνδυασμό μεταξύ άνεσης και απόδοσης. Φυσικά όταν βρεθείς σε καλή άσφαλτο ή σε πίστα καταλαβαίνεις τον λόγο για τον οποίο φτιάχτηκε. Αλλάζει κατεύθυνση και βουτά σε κάθε είδους στροφή απαιτώντας ελάχιστη δύναμη στο φαρδύ τιμόνι, δίνοντας σου ακριβέστατη πληροφόρηση από το μπροστινό, ανεξάρτητα την κλίση ή την ταχύτητα που έχεις εκείνη τη στιγμή. Κουνήματα και ασάφειες είναι λέξεις άγνωστες, μιλάμε για συμπεριφορά επιπέδου superbike, χωρίς όμως την άβολη θέση οδήγησης.
Τα ελαστικά Diablo Rosso II της Pirelli παρέχουν την απαραίτητη πρόσφυση τόσο στην κορυφή της στροφής όσο και στις εξόδους, εκεί όπου ο V2 κινητήρας πρωταγωνιστεί και πάλι έχοντας πάντα δύναμη αλλά και ένα κορυφαίο traction control στο πλευρό του. Το τελευταίο όπως σε κάθε σπορ Ducati σε βοηθά να πας πιο γρήγορα με ασφάλεια αλλά και ταυτόχρονα να διασκεδάζεις μιας και επιτρέπει τα γλιστρήματα ανάλογα με το επίπεδο παρεμβατικότητας που έχεις επιλέξει. Το ίδιο ισχύει και για το Wheelie control, παρότι ο μπροστινός τροχός μοιάζει βιδωμένος στην άσφαλτο. Αν σου αρέσουν οι σούζες πρέπει να το απενεργοποιήσεις και να παίξεις με τον συμπλέκτη μιας και το στήσιμο της είναι ξεκάθαρα επικεντρωμένο στους απόλυτους χρόνους και όχι στους κανιβαλισμούς.
Τα ηλεκτρονικά βοηθήματα λειτουργούν το ίδιο καλά και στο φρενάρισμα αφού το cornerning ABS εκτός από τα 3 επίπεδα παρεμβατικότητας διαθέτει λειτουργία που αποτρέπει την ανύψωση του πίσω τροχού ή επιτρέπει τα ελεγχόμενα γλιστρήματα του (slide by brake) για να αισθάνεσαι λίγο από την αίγλη των Moto GP. Η Brembo αναλαμβάνει τα υπόλοιπα, με δίσκους 320χιλ, ακτινική τρόμπα και τις ακτινικές δαγκάνες M4.32 της Panigale V2 (με διαφορετικό υλικό στα τακάκια για ομαλότερο δάγκωμα) στο μπροστινό μέρος, ενώ πίσω ο δίσκος είναι διαμέτρου 245 χιλ. και συνεργάζεται με διπίστονη δαγκάνα ολοκληρώνοντας ένα σύνολο που μπορεί να προσφέρει την ευχαρίστηση της σπορ οδήγησης χωρίς να γίνεται υπερβολικό, παρά μόνο στην ομορφιά του.
Η άποψη μας
Μετά από αρκετά χιλιόμετρα και στους ελληνικούς δρόμους το συμπέρασμα παραμένει ίδιο. Η Streetfigter V2 είναι μια μοτοσυκλέτα για αυτούς που ξέρουν τι θέλουν και δεν επηρεάζονται από τους αριθμούς. Δεν μοιάζει στη V4 μόνο εξωτερικά, αφού μπορεί να προσφέρει παρόμοια οδηγική ευχαρίστηση κοστίζοντας όμως 4.600 ευρώ λιγότερα, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε περισσότερους αναβάτες να αποκτήσουν μια πραγματική σπορ Ducati.
Τεχνικά χαρακτηριστικά:
| Κινητήρας | |
| Τύπος | 4Τ, 2Κ, Υ/Ψ |
| Κυβισμός (κ.εκ.) | 955 |
| Διάμετρος Χ Διαδρομή (χλστ.) | 100 Χ 60,8 |
| Συμπίεση (:1) | 12,5 |
| Ισχύς (ίπποι/σ.α.λ.) | 153/10.750 |
| Ροπή (kg-m/σ.α.λ.) | 10,4/9,000 |
| Τροφοδοσία | Ηλ. Ψεκασμός |
| Χωρητικότητα Ρεζερβουάρ (λίτρα) | 17 |
| Πλαίσιο – Αναρτήσεις – Φρένα | |
| Τύπος | Αλουμινένιο |
| Αναρτήσεις Ε / Ρυθμίσεις | USD 43 χιλ. Showa BPF / Α.Σ, Α.Ε, Π |
| Διαδρομή (χλστ.) | 120 |
| Αναρτήσεις Π / Ρυθμίσεις | Μονό αμορτισέρ ΠΕ |
| Διαδρομή (χλστ.) | 130 |
| Φρένα Ε (χλστ.) | 2Δ/320, 4Ε, ABS |
| Φρένα Π (χλστ.) | Δ/245,2Ε, ABS |
| Τροχοί – Ελαστικά | |
| Ελαστικό Ε | 120/70-17 |
| Ελαστικό Π | 180/60-17 |
| Διαστάσεις / Βάρος | |
| Μήκος (χλστ.) | ΔΑ |
| Πλάτος (χλστ.) | ΔΑ |
| Μεταξόνιο (χλστ.) | 1.465 |
| ΄Ύψος σέλας (χλστ.) | 845 |
| Βάρος (κιλά πλήρης υγρών) | 200 |
| Εξοπλισμός | |
| ABS / Ρυθμ. | Ν/Ν |
| Τraction Control / Ρυθμ. | Ν/Ν |
| Στροφόμετρο | Ν |
| Immobilizer | Ν |
| Yπολογιστής ταξιδιού | Ν |
| Μερικός χιλιομετρητής | Ν |
| Ένδειξη βενζίνης | Ο |
| Δείκτης θερμοκρασίας | Ν |
| Θερμοκρασία περιβάλλοντος | N |
| Ζελατίνα / Ρυθμ. | Ο |
| Ρυθμιζόμενες μανέτες Σ/Φ | Ν |
| Πλάγιο σταντ | Ν |
| Κεντρικό σταντ | Ο |
| Χειρολαβές / Σχάρα | O/Ο |
| Ρυθμιζόμενες αναρτήσεις Ε/Π | Ν/Ν |
Πηγή: mototriti.gr