Και εκεί που νόμιζες ότι οι Bring Me The Horizon δεν θα μπορούσαν να γίνουν πιο… zen, σου πετάνε ξαφνικά το Lo-files, ένα άλμπουμ με 23 κομμάτια σε lo-fi remix, που καλύπτει τη διαδρομή τους από το Sempiternal (2013) μέχρι το περσινό Post Human: Nex Gen (2024). Ένα είδος μουσικής που, κατά τ’ άλλα, ακούγεται πιο εύκολα σε καφέ με wifi παρά σε mosh pit.
Ο frontman Oli Sykes περιγράφει το άλμπουμ ως “utility music”, μουσική εργαλείο, μουσική εφαρμογή, ή κάτι χρήσιμο δηλαδή. Όχι για να πλύνεις το αμάξι σου, αλλά για να ηρεμήσεις, να διαβάσεις, να δουλέψεις με κάτι πιο ήρεμο ή να χαζεύεις το ταβάνι χωρίς ενοχές. «Η αρχική ιδέα για το Music To Listen To… του 2019 ήταν κάτι πιο chill», εξηγεί. «Να βάζεις τον δίσκο όσο διαβάζεις ή λιώνεις στον καναπέ. Τελικά βγήκε πιο χαοτικός απ’ όσο ήθελα». Χμμμ…
Οπότε τώρα, λέει, το Lo-files είναι η δεύτερη ευκαιρία τους να φτιάξουν κάτι «χαμηλότονο». Ο ίδιος άλλωστε λέει πως ακούει πολύ lo-fi όταν δουλεύει ή όταν τον τρώει το άγχος, και ελπίζει ότι αυτός ο δίσκος θα βοηθήσει και άλλους να καούν δημιουργικά με στυλ.
Δεν είναι όμως οι μόνοι που κάνουν τέτοιες lo-fi τούμπες. Οι Ιρλανδοί Fontaines D.C. εμφανίστηκαν φέτος στο Like a Version του Triple J και παρουσίασαν μια επανεφεύρεση του “Can You Feel My Heart” των BMTH, μπλέκοντας το με το “Heart-Shaped Box” των Nirvana. Γιατί, βλέπετε, αν δεν μπορείς να διαλέξεις ανάμεσα σε emo και grunge, τότε τα βάζεις και τα δύο σε mashup blender style.
…Και κάπου εκεί, στη σιωπηλή στροφή του κομματιού, οι Fontaines D.C. αφήνουν τις κιθάρες στην άκρη και κρατούν μονάχα τη βαριά ανάσα του Grian Chatten. Ένα μουρμουρητό σχεδόν, που σέρνει πάνω του τα φαντάσματα του Romance και τα κρύβει μέσα στους στίχους του Cobain, σαν να τους είχε γράψει ο ίδιος μια νύχτα στο Δουβλίνο, υπό βροχή (ή κάτι τέτοιο ονειρεύτηκε…). Η συνάντηση των δύο τραγουδιών (του Can You Feel My Heart και του Heart-Shaped Box) δεν γίνεται με την επιδεικτική μανιέρα ενός mashup, ωστόσο. Είναι σχεδόν μεταφυσική. Ο Chatten φαίνεται σαν να θέλει εξορκίσει κάτι. Κι εκεί, μέσα στα σύνθια και τα απόνερα μιας μελωδίας που δεν καταλήγει πουθενά, ξεδιπλώνεται ένα παράξενο, ήσυχο μεγαλείο. Κάτι ανάμεσα σε μεταμεσονύχτιους The Jesus and Mary Chain και ένα b-side που δεν ηχογραφήθηκε ποτέ. Ο κιθαρίστας Conor Curley, χωρίς ίχνος στόμφου, εξηγεί πως ήταν ιδέα του Chatten από την αρχή. «Το vibe του τραγουδιού, αυτά τα ηλεκτρονικά στοιχεία και όλη αυτή η ατμόσφαιρα… μας θύμισαν πράγματα που ψάχναμε κι εμείς στο Romance. Ένιωσε σωστό. Σαν αφετηρία που δεν επιλέξαμε, μας διάλεξε εκείνη».
Πηγή: avopolis.gr