Η Land Rover έχει καθιερωθεί ως κατασκευαστής ικανότατων SUV με αρκετά υψηλό επίπεδο πολυτέλειας αλλά στο παρελθόν, δεν είχε μόνο τέτοιες προτάσεις
Η ιστορία με την «αναζήτηση» της Land Rover, ξεκινά από το 1962 όταν και παρουσίασε το Llama στις διάφορες εκδόσεις του.
Το πρώτο εγχείρημα της Land Rover στην αγορά των επαγγελματικών, καταγράφεται λίγο πριν (1961) με τη σχετική έκδοση της Series IIA FC. Προφανώς με βάση το Series IIA (1961-1971), το FC έκανε ντεμπούτο το 1962, από το οποίο η Land Rover κατασκεύασε λιγότερα από 2.500 αυτοκίνητα.
Κάποια από αυτά, χρησιμοποιήθηκαν ως πυροσβεστικά οχήματα, ενώ τα έχουμε δει και σε άλλους ρόλους. Το μοντέλο είχε και κινητήρα diesel και ήταν εξοπλισμένο με άξονες βαρέως τύπου και αντιστρεπτικές για βελτιωμένη ευστάθεια στο δρόμο. Η συγκεκριμένη έκδοση του μοντέλου έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1974.
Μέχρι εκείνη την εποχή, η Land Rover είχε ήδη παρουσιάσει την τρίτη έκδοση σε ότι είχε να κάνει με τη σχεδίαση της καμπίνας και αυτή ήταν η 101 Forward Control. Σε αντίθεση με τα IIA και IIB, τα 101 που κατασκευάστηκαν, ήταν αποκλειστικά για τον Βρετανικό Στρατό και δεν ήταν διαθέσιμα στην αγορά. Το 101 κατασκευάστηκε κυρίως για να καλύψει την απαίτηση των ενόπλων δυνάμεων για μεταφορά οπλισμού.
Η βρετανική εταιρεία κατασκεύαζε το 101 μέχρι το 1978 αλλά τα φορτηγά παρέμειναν σε υπηρεσία μέχρι τη δεκαετία του 1990, όταν το βρετανικό υπουργείο Άμυνας τα αντικατέστησε με φορτηγά Defender και Steyr-Puch Pinzgauer. Ακριβώς πριν να συμβεί αυτό, η Land Rover εξέλιξε το Llama ως αντικατάσταση του 101. Το μεγαλόπνοο σχέδιο της εταιρείας, ήθελε το τελικό προϊόν να είναι ανταγωνιστικό προς το εξαιρετικά ικανό Unimog της Mercedes-Benz που τότε κυριαρχούσε στη σχετική αγορά.
Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο Project Llama, που ξεκίνησε το 1985 πάνω σε ένα τροποποιημένο πλαίσιο Defender 110, με το οποίο μοιραζόταν περίπου το 85% των εξαρτημάτων. Το Llama ήταν κατασκευασμένο από παχύτερα ατσάλινα φύλλα και είχε ανάρτηση με διπλά ελατήρια πίσω για να έχει σημαντική αύξηση στο ωφέλιμο φορτίο. Η καμπίνα ήταν από fiberglass και στην επένδυση των επιφανειών της, έβρισκε κανείς σκληρό (φτηνό) πλαστικό και καουτσούκ που προδιέθετε για σκληρή χρήση.
Η καμπίνα του Llama χρησιμοποιούσε επίσης πάρα πολλά εξαρτήματα από άλλα μοντέλα του Ομίλου Rover, συμπεριλαμβανομένων των Defender, Austin Metro και Austin Montego, προκειμένου να περιοριστεί το κόστος εξέλιξης και παραγωγής. Η Land Rover κατασκεύασε 11 πρωτότυπα με διαφορετικά αμαξώματα (ανοιχτή και κλειστή καρότσα, σκέτο πλαίσιο, κ.λ.π.) που στάλθηκαν στο βρετανικό υπουργείο Άμυνας για δοκιμή.
Από τις δοκιμές φάνηκε πως υπήρχαν αρκετά σχεδιαστικά ελαττώματα, ξεκινώντας από το γεγονός ότι το Llama ήταν ασταθές σε ανώμαλο έδαφος λόγω της ανάρτησής του με τα σκληρά ελατήρια και το υψηλό κέντρο βάρους. Επιπρόσθετα, το αυτοκίνητο όταν ήταν φορτωμένο, έδειξε πως τίποτα δεν είχε σχεδιαστεί σωστά σε ότι είχε να κάνει με τη συμπεριφορά του.
Το γεγονός ότι το Llama ήταν εξοπλισμένο με V8 κινητήρα βενζίνης 3,5 λίτρων με ισχύ 110 ίππων, ήταν επίσης ανασταλτικός παράγοντας για την κρίση του Υπουργείου, μια και πρόσφατα εκείνη την περίοδο όλα τα οχήματα του στρατού, είχε αποφασιστεί να έχουν κινητήρες diesel.
Η Land Rover αναγκάστηκε να κατασκευάσει ένα πρωτότυπο με τον τετρακύλινδρο turbodiesel με χωρητικότητα 2,5 λίτρων, που είχε λανσάρει το 1986 αλλά με απόδοση μόλις 85 ίππους που ήταν προφανώς και αυτή ένας από τους λόγους που το μοντέλο απορρίφθηκε. Μέχρι σήμερα, το Llama παραμένει το τελευταίο μοντέλο με καμπίνα πάνω από τον κινητήρα που εξελίχθηκε από τη Land Rover. Τα πρωτότυπα Llama, πολλά από τα οποία εξακολουθούν να υπάρχουν, κατέληξαν να χρησιμοποιηθούν ως οχήματα εξυπηρέτησης στο εργοστάσιο του Solihull.
Κάποια άλλα, συμπεριλήφθηκαν στη συλλογή Dunsfold των ιστορικών Land Rover στο Surrey. Το μοναδικό Llama παραγωγής που έχει μείνει από τότε, εκτίθεται στο British Motor Museum στο Gaydon, δίπλα από το πρώτο Land Rover και μια πρωτότυπη έκδοση του 101 που ποτέ δεν βρέθηκε επισήμως σε υπηρεσία.
Πηγή: newsauto.gr