Mε Sillyboy’s Ghost Relatives & One Of Vas live, electro, disco και synth-pop αιχμή, η Just Gazing επιστρέφει στα decks για ένα one-off εορταστικό party που μυρίζει Αθήνα 2006.
Με ένα line up που ακολουθεί τα εγχώρια indie standards αλλά είναι φτιαγμένο για να εκπροσωπεί την πιο Dance πλευρά της εγχώριας εναλλακτικής σκηνής, η Just Gazing Records του DJ Δημήτρη Λιλή επιστρέφει στα club night δρώμενα για ένα οne-οff εορταστικό event στο φοβερό sound system τoυ Burger Disco Club στο 11 της οδού Νίκης, στο Σύνταγμα.
Αύριο Τρίτη 23 Δεκεμβρίου, οι πόρτες θα ανοίξουν στις 8 μ.μ. και το πρώτο βινύλιο θα είναι το If I Gave You A Party των Sexual Harassment. Λίγο μετά τις 9 μ.μ. ο One Of Vas με αφορμή το πρόσφατο Low Key single του θα αφήσει hints από το πως θα ακούγεται ζωντανά το επερχόμενο Migma album του και λίγο μετά τις 10 μ.μ. ο Sillyboy και οι Ghost Relatives θα βγάλουν στο μιξ πιο μπροστά τα disco/synth pop χορευτικά tracks τους, σημαίνοντας μια επιστροφή στο synth wave ήχο έτσι όπως την έχουν teasάρει προ ημερών σε αυτό το Instagram post.
Για το peak time ενός club night που έχει ξεκάθαρα electro/disco punk ρίζες αν θυμηθούμε τα events με τα οποία η Just Gazing των Lilis Bros έχει διαχρονικά συνδεθεί (βλ. Andrew Weatherall-Optimo-2ManyDjs-Dirty Soundsystem-Horse Meat Disco), η ενέργεια που βγάζει σε κάθε πρόσφατο σετ του, το δίδυμο των Pigs Kaput είναι βούτυρο στο ψωμί μιας Off Christmas μέρας όπως η προπαραμονή και το μήνυμα είναι ξεκάθαρο Walk The Night.
Αν παρόλα αυτά ακόμα έχετε αμφιβολίες για το αυριανό party like it’s 2006 εγχείρημα, ο άνθρωπος πίσω από το Just Gazing σχέδιο έβαλε τις παρακάτω σκέψεις σε σχετική σειρά σε κάτι σαν personal note και σας προτρέπει να το ακούσετε πατώντας play σε αυτό το vinyl only mix, ζωντανά ηχογραφημένο για τα Pharaoh Vinyl Sessions.
I’m losing my edge,
the kids are coming up from behind…
και στον αέρα της εναλλακτικής Αθήνας υπάρχει κάτι που θυμίζει 2006.
«Πιτσιρικάδες αφήνουν τα samples με τα οποία έφτιαχναν ραπ beats και πιάνουν κιθάρες ενώ οι 30something indie rockers αφήνουν τις κιθάρες και πιάνουν τα synths. Σχεδόν όλοι όσοι βιώνουν το brainwash και βλέπουν την επιδρομή του παράλογου στα Social Media ψάχνουν διέξοδο σε ότι πιο αληθινό και community friendly μπορούν να ενταχθούν που να τους ταιριάζει.
Για αυτούς, την Τρίτη 23.12 έχουμε ετοιμάσει στο Burger Disco Club (aka την παλιά Ρωσική Disco αν είχες παίξει ή παρτάρει εκεί) ένα line up βγαλμένο από την underground μήτρα της Αθήνας.
Παρακολουθώ από βδομάδα σε βδομάδα μέσα από το booth διάφορων mainstream bar/club/restaurant spots την παρακμάζουσα εμπορευματοποίηση της dance (Afro house κάνεις;) και τελευταία ακολουθώ το κοινωνικό πείραμα όπως το κατέγραψα και στο σετ μου στο Pharaoh. Δηλαδή, σε ένα καλοστημένο εστιατόριο παίζω βινύλια cutting edge ηλεκτρονικής μουσικής που συνδυάζουν από την ωμή disco των In Flagranti (yeap,they still got it) μέχρι το κοφτερό electro των Decius, την φινετσάτη house των Μetro Area και το techno της UR. Και περιέργως, όχι μόνο δεν με έχουν “σουτάρει” από τα HQ του Pharaoh αλλά θαμώνες και προσωπικό φαίνεται να το διασκεδάζουν κιόλας, ίσως γιατί “το διαφορετικό γίνεται πάλι hot”, τώρα που η φασαρία των So Me έχει λιγοστέψει τους αληθινούς ήρωες και το αυθεντικό record selection. Στην Ελλάδα ποτέ δεν δούλεψε το δόγμα «η τάση είναι» αλλά σχεδόν πάντα μας κρατάει ενθουσιώδεις και με ελπίδα η ανάγκη του να δημιουργήσουμε μια γωνία της εναλλακτικής Αθήνας όπως εμείς την έχουμε φανταστεί, ΑΝΤΙ, να παραπονιόμαστε για το πόσο βαρετή είναι η ζωή στην πόλη με τα άπειρα cafe & bars τελευταία.
Και τις τελευταίες 10 εβδομάδες συνέχεια διαπιστώνω ότι η Αθήνα είναι «έτοιμη» να ακουστεί και πάλι όσο «βρώμικη» είναι στ’ αλήθεια. Η μίνι επέλαση του σκληρού techno είναι η πρώτη αντίδραση από σώματα γεμάτα καταπίεση και ενέργεια / αδρεναλίνη αλλά παράλληλα και από αυτιά που ίσως αγνοούν ότι το Abstract funk theory compilation του Carl Graig ξεκινούσε με το Mesopotamia των B-52s ή ότι ο Jeff Mills διατηρεί ακόμα 2 κόπιες από το Good Times των Chic. Και η ειρωνεία είναι ότι διαχρονικά στους κύκλους που κάνει η μουσική κουλτούρα, η Αθήνα σε τόσο θολές και μπερδεμένες εποχές όπως αυτή, είχε και έχει θεατές – παρατηρητές με ανοιχτό μυαλό και έτοιμους να ακολουθήσουν μια υποκουλτούρα που παράγει κάτι αληθινό και κάτι που ζωντανά συμβαίνει μπροστά τους. Και αυτή η κοινότητα μέσα στα χρόνια έχει αποδείξει ότι όταν γίνεται κάτι πραγματικά ενδιαφέρον μουσικά το υποστηρίζει. Άρα το μόνο ζητούμενο είναι να ξανά ξεκινήσουμε από κάπου, ακόμα και αν σύντομα έρθουμε αντιμέτωποι με τα γνωστά συνθήματα που στα μέσα των ’10s έβαλαν άδοξο τέλος σε όλους όσους είχε αφυπνίσει το electroclash-Neo disco punk κίνημα. “Fail we may, Sail We Must” ή όπως οι Τρύπες τίμια το έθεσαν «Για νέες ήττες, για νέες συντριβές».
Πηγή: avopolis.gr