Ο Quentin Tarantino αποκάλυψε τις πρώτες δέκα αγαπημένες του ταινίες του 21ου αιώνα και όπως πάντα, η λίστα του είναι απρόβλεπτη και εντυπωσιακά ετερόκλητη. Με κανόνα να επιλέξει μόνο μία ταινία από κάθε σκηνοθέτη, παρουσιάζει έναν συνδυασμό ασιατικού κινηματογράφου, ανεξάρτητων παραγωγών, cult horror και μεγάλων στούντιο.
Ανάμεσα στις επιλογές βρίσκονται τα Battle Royale στο νούμερο 11, Big Bad Wolves στο 12 και στο νούμερο 13 το Jackass The Movie, μια από τις πιο απρόσμενες προσθήκες. Όπως εξηγεί ο ίδιος, είναι η ταινία με την οποία έχει γελάσει περισσότερο τα τελευταία είκοσι χρόνια, σε βαθμό που την πρόβαλε ακόμη και στο συνεργείο του Kill Bill.
Στη συνέχεια της λίστας συναντάμε το School of Rock στο 14, το The Passion of the Christ στο 15, το The Devil’s Rejects στο 16, το Chocolate στο 17, το Moneyball στο 18, το Cabin Fever στο 19 και το West Side Story στο 20.
Οι επιλογές του Tarantino αποκαλύπτουν για ακόμη μία φορά την αγάπη του για κάθε εκδοχή του σινεμά, από το mainstream μέχρι το πιο ακραίο και cult. Μια λίστα τόσο ανατρεπτική που θα μπορούσε να προέρχεται μόνο από εκείνον.
Οι θέσεις 20-11, θα ακολουθήσει αργότερα και η δεκάδα:
-
11. Battle Royale (Kinji Fukasaku): «Δεν καταλαβαίνω πώς ο Ιάπωνας συγγραφέας δεν μήνυσε [τη συγγραφέα του ‘Hunger Games’] Σούζαν Κόλινς για κάθε γαμημένο πλάνο. Απλώς έκλεψαν το γαμημένο βιβλίο. Οι ηλίθιοι κριτικοί βιβλίων δεν πρόκειται να πάνε να δουν μια ιαπωνική ταινία που λέγεται ‘Battle Royale’, οπότε οι ηλίθιοι κριτικοί βιβλίων δεν της το καταλόγισαν ποτέ, μιλούσαν για το πόσο πρωτότυπο γαμημένο πράγμα είχαν διαβάσει ποτέ. Μόλις οι κριτικοί κινηματογράφου είδαν την ταινία, είπαν, ‘τι στο διάολο, αυτό είναι απλώς το ‘Battle Royale’ εκτός από PG!’»
-
12. Big Bad Wolves (Aharon Keshales, Navot Papushado): «Αυτό έχει ένα φανταστικό σενάριο και μια παρόμοια ιστορία με το ‘Prisoners’ […] το χειρίζονται με κότσια και μπάλες, ξέρεις ότι η αμερικανική ταινία δεν θα το έκανε αυτό […]»
-
13. Jackass: The Movie (Jeff Tremaine): «Αυτή ήταν η ταινία που γέλασα περισσότερο αυτά τα 20 χρόνια. Δεν θυμάμαι να γελάω από την αρχή μέχρι το τέλος έτσι από τον Ρίτσαρντ Πράιορ […] Καθώς έκανα το ‘Kill Bill’, νόμιζα ότι αυτή η ταινία ήταν τόσο γαμημένα αστεία που έπρεπε να τη δείξω στο συνεργείο. Έτσι βρήκαμε μια κόπια, είδαμε την ταινία και απλώς πεθάναμε…»
-
14. The School of Rock (Richard Linklater): «Ήταν μια πραγματικά διασκεδαστική στιγμή στους κινηματογράφους. Ήταν μια πραγματικά διασκεδαστική, διασκεδαστική, διασκεδαστική προβολή. Πιστεύω ότι αυτό είχε την έκρηξη του Τζακ Μπλακ σε συνδυασμό με τον Ρικ Λινκλέιτερ και τον Μάικ Γουάιτ, αυτό το έκανε ξεχωριστό […] αυτό είναι ό,τι πιο κοντινό φτάσαμε ποτέ στο ‘Bad News Bears’.»
-
15. The Passion of the Christ (Mel Gibson): «Γελούσα πολύ κατά τη διάρκεια της ταινίας. Όχι επειδή προσπαθούσαμε να είμαστε διαστροφικοί, γελούσαμε με τον Ιησού που τον εξευτέλιζαν -η ακραία βία είναι απλώς αστεία για μένα- και όταν πας τόσο πέρα από την ακρότητα, γίνεται όλο και πιο αστείο. Απλώς στενάζαμε και γελούσαμε με το πόσο γαμημένα χάλια ήταν αυτό […] Ο Μελ έκανε τρομερή σκηνοθετική δουλειά. Με έβαλε σε εκείνη την χρονική περίοδο. Μίλησα στον Μελ Γκίμπσον γι’ αυτό και με κοίταξε σαν να ήμουν ένας γαμημένος τρελός.»
-
16. The Devil’s Rejects (Rob Zombie): «Αυτό το τραχύ πράγμα Πέκινπα-καουμπόι-Μάνσον [από τον Ζόμπι] – αυτή η φωνή δεν υπήρχε πραγματικά πριν [στο ‘House of 1000 Corpses’], και τελειοποίησε αυτή τη φωνή με αυτή την ταινία […] Ο Πέκινπα δεν ήταν μέρος του τρόμου πριν από αυτό. Το συνέδεσε με τους αρρωστημένους ‘hillbillies’ και έκανε δουλίτσα. Μπορείς να το αναγνωρίσεις απέναντι στον δρόμο, αλλά αυτό δεν υπήρχε πριν.» (Η γέννηση ενός υπο-είδους, αναγνωρισμένη από τον ειδικό.)
-
17. Chocolate (Prachya Pinkaew): «Ορίστε μια ταινία που πιθανότατα δεν έχετε ακούσει […] Άνθρωποι να τους γαμούν με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο […] εκπαίδευσαν αυτό το 12χρονο κορίτσι για τέσσερα χρόνια για να πρωταγωνιστήσει σε αυτή την ταινία […] αυτή είναι μερικές από τις μεγαλύτερες κουνγκ-φου μάχες που έχω δει ποτέ σε ταινία.» (Ανακαλύπτει διαμάντια από την Ταϊλάνδη, όπως πάντα.)
-
18. Moneyball (Bennett Miller): «Η ερμηνεία του Μπραντ Πιτ ήταν μια από τις αγαπημένες μου ερμηνείες σταρ των τελευταίων 20 ετών, όπου ένας σταρ του κινηματογράφου ήρθε και σου υπενθύμισε γιατί ήταν σταρ του κινηματογράφου και απλώς κουβάλησε την ταινία στους ώμους του…» (Ακόμα κι ο Ταραντίνο εκτιμά το καλό, κλασικό «movie star power».)
-
19. Cabin Fever (Eli Roth): «Υπάρχει κάτι τόσο γοητευτικό. Η αίσθηση του χιούμορ του Ίλαϊ, η αίσθηση του «gore» – απλώς πραγματικά, πραγματικά λειτουργεί. Ο κόσμος κάπως ξεχνάει πόσο έντονη είναι στο πρώτο μισό, επειδή γίνεται τόσο γνήσια αστεία στα τελευταία 20 λεπτά […] Το ‘Hostel’ μπορεί να είναι η καλύτερη ταινία του, αλλά αυτή είναι η αγαπημένη μου»
-
20. West Side Story (Steven Spielberg): «Αυτή είναι η ταινία όπου ο Στίβεν δείχνει ότι ακόμα το έχει. Δεν νομίζω ότι ο Σκορσέζε έχει κάνει μια ταινία τόσο συναρπαστική [αυτόν τον αιώνα]. Τον αναζωογόνησε […] Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μου άρεσε ο πρωταγωνιστής [Άνσελ Έλγκορτ] καθώς δεν μου άρεσε σε τίποτα άλλο.»
Πηγή: unboxholics.com