Φαίνεται παράδοξη αυτή η τάση αλλά είναι απόλυτα αληθινή.
Σε μια εποχή όπου η μουσική είναι διαθέσιμη άμεσα και δωρεάν με το πάτημα ενός κουμπιού, μοιάζει σχεδόν παράδοξο το γεγονός ότι όλο και περισσότερα νέα παιδιά επιλέγουν να ακούνε μουσική από βινύλια.
Οι πλατφόρμες streaming όπως το Spotify, το YouTube και η Apple Music προσφέρουν εκατομμύρια τραγούδια σε δευτερόλεπτα, χωρίς τον παραμικρό κόπο. Παρ’ όλα αυτά, η αναλογική εμπειρία του βινυλίου φαίνεται πως γοητεύει τη νέα γενιά με τρόπους που ξεπερνούν την απλή ακρόαση.
Ας δούμε κάποιους από τους πιθανούς λόγους που οδηγούν τα νέα παιδιά σε αυτή την παράξενη στροφή προς το βινύλιο, χωρίς ποτέ να ξεχνάμε την ανάγκη των νέων να αυτοπροσδιορίζονται και να βρίσκουν τη δική τους ξεχωριστή ταυτότητα μέσα στο πλήθος που ακολουθεί τυφλά τις κυρίαρχες τάσεις.
1. Η ανάγκη για αυθεντικότητα
Οι νέοι σήμερα μεγαλώνουν σε έναν ψηφιακό κόσμο όπου όλα είναι ρευστά, εικονικά και αναλώσιμα. Σε αντίθεση με αυτήν την άυλη πραγματικότητα, το βινύλιο είναι κάτι απτό: ένα αντικείμενο με βάρος, όγκο, υφή και ιστορία.
Η αίσθηση του να κρατά κανείς έναν δίσκο στα χέρια του, να τον βγάζει προσεκτικά από τη θήκη του, να τον τοποθετεί πάνω στο πικάπ και να κατεβάζει τη βελόνα, είναι μια τελετουργία που δημιουργεί σχέση με τη μουσική, όχι απλώς κατανάλωσή της.
2. Το βινύλιο ως εμπειρία ακρόασης
Η μουσική από βινύλιο δεν ακούγεται όπως η ψηφιακή. Ο «ζεστός» ήχος του αναλογικού δίσκου έχει έναν χαρακτήρα πιο οργανικό, πιο «ανθρώπινο», λιγότερο αποστειρωμένο. Οι μικρές ατέλειες, τα σκρατς, οι παραμορφώσεις, ακόμα και η ταλάντωση της βελόνας, προσδίδουν προσωπικότητα στην ακρόαση. Αυτό το στοιχείο κάνει τη μουσική εμπειρία πιο ζωντανή και ιδιαίτερη.
Επιπλέον, το βινύλιο «επιβάλλει» την πλήρη ακρόαση ενός άλμπουμ από την αρχή μέχρι το τέλος, σε αντίθεση με τις ψηφιακές πλατφόρμες όπου η ακρόαση είναι αποσπασματική και πολλές φορές επιφανειακή. Δεν είναι τόσο εύκολο να αλλάξεις τραγούδι και αυτό σε καλεί να αφιερωθείς στη μουσική, να ακούσεις κάθε δίσκο όπως τον οραματίστηκε και τον σχεδίασε ο καλλιτέχνης. Ακόμα και η απλή πράξη του να σηκωθείς για να γυρίσεις πλευρά στον δίσκο ενισχύει αυτήν τη διαδραστική εμπειρία.
3. Αντίδραση στην ταχύτητα και την υπερπληροφόρηση
Η σύγχρονη καθημερινότητα χαρακτηρίζεται από υπερβολική πληροφορία, συνεχείς ειδοποιήσεις και έναν ρυθμό ζωής που δεν αφήνει χώρο για εστίαση και στοχασμό.
Το βινύλιο επιβάλλει να επιβραδύνεις. Δεν μπορείς να κάνεις skip με ένα άγγιγμα. Πρέπει να αφιερώσεις χρόνο και προσοχή. Αυτή η επιβράδυνση μοιάζει με αντίσταση στον ψηφιακό θόρυβο, μια επιλογή ποιότητας αντί για ποσότητα.
4. Η αισθητική του βινυλίου και η νοσταλγία για το «παλιό»
Οι νέοι έλκονται και από την αισθητική πλευρά του βινυλίου: Τα μεγάλα εξώφυλλα, οι εντυπωσιακές εικονογραφήσεις, τα χρώματα, ακόμα και οι μυρωδιές του χαρτιού και του βινυλίου. Είναι ένας τρόπος να αισθανθούν ότι συνδέονται με μια προηγούμενη εποχή, συχνά ιδεαλιστική, όπου η μουσική αντιμετωπιζόταν ως έργο τέχνης και όχι ως background noise. Η νοσταλγία -ακόμη κι αν δεν έχουν ζήσει προσωπικά την παλιά εμπειρία- λειτουργεί ως ένα είδος ρομαντισμού, μιας ανάγκης για κάτι πιο αγνό και «χειροποίητο».
5. Η συλλεκτικότητα και η ανάγκη να ανήκεις σε μία ξεχωριστή κοινότητα
Το βινύλιο δεν είναι απλώς ένα μέσο αναπαραγωγής· είναι και αντικείμενο συλλογής. Πολλά νέα παιδιά βρίσκουν νόημα στο να αποκτούν φυσικές κόπιες των αγαπημένων τους δίσκων, να τις εκθέτουν στα ράφια τους, να ανταλλάσσουν, να ψάχνουν παλιά πικάπ και να τα επισκευάζουν. Αυτό δημιουργεί κοινότητες με κοινά ενδιαφέροντα, έναν αντίποδα στη μοναξιά της ψηφιακής κατανάλωσης.
Η ακρόαση μετατρέπεται σε κοινωνική εμπειρία: ένας νέος μπορεί να καλέσει τους φίλους του σπίτι, να τους βάλει να ακούσουν τον δίσκο που μόλις αγόρασε και να τους μιλήσει για την ιστορία του, για το πού τον βρήκε ή γιατί τον αγάπησε.
Αυτή η κοινή εμπειρία γύρω από ένα αντικείμενο τέχνης και μνήμης ενισχύει το αίσθημα του ανήκειν, έναν σημαντικό παράγοντα για τη σημερινή γενιά που πολλές φορές νιώθει αποκομμένη ή υπερσυνδεδεμένη, αλλά χωρίς ουσία.
Το βινύλιο στην εποχή της απόλυτης ψηφιακής ευκολίας λειτουργεί σαν μια συνειδητή επιστροφή στις ρίζες. Είναι μια επιλογή με συναισθηματικό και φιλοσοφικό βάθος: οι νέοι δεν αγοράζουν απλώς δίσκους, αναζητούν εμπειρίες, ποιότητα, και έναν πιο «πραγματικό» τρόπο να συνδεθούν με τη μουσική και, εν τέλει, με τον εαυτό τους.
Πηγή: ogdoo.gr