Η θέσπιση κανόνων τοπικού περιεχομένου ίσως αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική λύση για να προστατευθεί η ευρωπαϊκή παραγωγή από τον ανταγωνισμό της Κίνας και τη μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση.
Η ηλεκτροκίνηση και ο παγκόσμιος ανταγωνισμός αναδιαμορφώνουν την ευρωπαϊκή αγορά αυτοκινήτου. Για να παραμείνει ανταγωνιστική, η Ευρώπη πρέπει να διασφαλίσει την τοπική παραγωγή και να ενισχύσει τη βιομηχανική της βάση.
Η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Η μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση δεν είναι μόνο τεχνολογική αλλαγή, είναι και γεωπολιτική. Καθώς οι κινεζικές αυτοκινητοβιομηχανίες διευρύνουν την παρουσία τους στην Ευρώπη, και οι μπαταρίες -που αποτελούν το πιο ακριβό εξάρτημα σε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο- εισάγονται κυρίως από την Ασία, ο κίνδυνος αποβιομηχάνισης είναι πραγματικός.
Σήμερα, περίπου 75% των εξαρτημάτων ενός συμβατικού αυτοκινήτου που κατασκευάζεται στην Ευρώπη παράγεται επίσης εντός της ηπείρου. Ωστόσο, για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, το ποσοστό αυτό πέφτει στο 35-45%, κυρίως λόγω της εισαγωγής μπαταριών και άλλων κρίσιμων ηλεκτρικών στοιχείων. Το αποτέλεσμα είναι μια σταδιακή μεταφορά της προστιθέμενης αξίας εκτός Ευρώπης, με συνέπειες για την απασχόληση, την τεχνογνωσία και την ανθεκτικότητα της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Ορισμένες χώρες όπως η Ινδία, η Βραζιλία και τα μέλη της συμφωνίας USMCA (Η.Π.Α, Καναδάς, Μεξικό) έχουν ήδη υιοθετήσει κανόνες τοπικού περιεχομένου για να στηρίξουν την εγχώρια παραγωγή. Αντίστοιχα, στην Ευρώπη έχει τεθεί στο τραπέζι η πρόταση για ελάχιστο όριο 80% σε τοπικό περιεχόμενο, ώστε να διασφαλιστεί ότι ακόμη και τα οχήματα που συναρμολογούνται σε ευρωπαϊκά εργοστάσια θα χρησιμοποιούν σε σημαντικό βαθμό εξαρτήματα από Ευρωπαίους προμηθευτές.
Η απουσία τέτοιων κανόνων ενέχει τον κίνδυνο να μετατραπούν τα ευρωπαϊκά εργοστάσια σε απλά σημεία συναρμολόγησης εισαγόμενων κιτ, χωρίς ουσιαστικό όφελος για την τοπική βιομηχανία ή την απασχόληση. Ήδη, αναλύσεις δείχνουν ότι εάν δεν ληφθούν μέτρα, μέχρι και 350.000 θέσεις εργασίας θα μπορούσαν να χαθούν έως το 2040 λόγω του συνδυασμού μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση και μεταφοράς της παραγωγής εκτός Ευρώπης.
Δεν πρόκειται για μια αντι-κινεζική προσέγγιση ή για προστατευτισμό με την παλαιά έννοια. Πρόκειται για έξυπνη βιομηχανική πολιτική, που στόχο έχει να διατηρήσει την τεχνολογική καινοτομία, την αυτονομία και την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής παραγωγής μέσα σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αναγνωρίσει το πρόβλημα και σε πρόσφατο σχέδιο δράσης αναφέρει την πρόθεση θέσπισης κανόνων τοπικού περιεχομένου για στοιχεία μπαταριών και ηλεκτρικά εξαρτήματα. Ωστόσο, οι προθέσεις αυτές παραμένουν αόριστες και χωρίς σαφές χρονοδιάγραμμα. Με τις στρατηγικές αποφάσεις προμηθειών να λαμβάνονται σήμερα για την παραγωγή των επόμενων ετών, η καθυστέρηση μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμη.
Η διατήρηση της βιομηχανικής βάσης της Ευρώπης στην εποχή της ηλεκτροκίνησης απαιτεί άμεσες αποφάσεις και σαφές θεσμικό πλαίσιο. Οι κανόνες τοπικού περιεχομένου δεν είναι πανάκεια, αλλά αποτελούν ένα απαραίτητο εργαλείο για να εξασφαλιστεί ότι η μετάβαση προς την ηλεκτροκίνηση δεν θα γίνει εις βάρος της παραγωγικής αυτάρκειας και της οικονομικής συνοχής της ηπείρου.
Χωρίς τέτοια μέτρα, η Ευρώπη κινδυνεύει να χάσει την ικανότητά της να παράγει, όχι μόνο αυτοκίνητα, αλλά και το μέλλον της βιομηχανίας της. Έτσι, υπάρχουν πλέον δύο δρόμοι: Είτε θα θεσπίσει κανόνες που θα προστατεύσουν τη βιομηχανία της, είτε θα δει την τεχνογνωσία και την παραγωγή να φεύγουν, σταδιακά και αθόρυβα, προς άλλες αγορές. Και τότε, θα είναι ήδη αργά.
Πηγή: newsauto.gr