Η σχεδόν ολοκληρωτική κατάργηση της κλασικής ρεζέρβας προκαλεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που λύνει.
Αν έχετε αγοράσει αυτοκίνητο τα τελευταία χρόνια, ίσως έχετε παρατηρήσει ότι η παραδοσιακή ρεζέρβα απουσιάζει από το πορτμπαγκάζ.
Στη θέση της, βρίσκει κανείς ένα κιτ επισκευής ελαστικού, που υπόσχεται προσωρινή αποκατάσταση ζημιών. Πόσο νόμιμο όμως είναι να κυκλοφορεί κανείς χωρίς ρεζέρβα; Και -κυρίως- είναι ασφαλές;
Σύμφωνα με τη νομοθεσία, η απάντηση είναι… περίπλοκη. Οι κανόνες ορίζουν ότι τα οχήματα πρέπει να διαθέτουν είτε πλήρη ρεζέρβα, είτε τροχό προσωρινής χρήσης, συνοδευόμενο από τα απαραίτητα εργαλεία αλλαγής.
Ωστόσο, υπάρχει και ένα… παραθυράκι. Η νομοθεσία αποδέχεται ως νόμιμη εναλλακτική λύση «οποιοδήποτε σύστημα προσφέρει επαρκείς εγγυήσεις για τη διατήρηση της κινητικότητας του οχήματος».
Κάπου εκεί πατάνε οι κατασκευαστές για να αφαιρέσουν τη ρεζέρβα και να ενσωματώσουν το κιτ επισκευής, και έτσι, ο νόμος τους καλύπτει.
Όμως γιατί οι εταιρείες προχωρούν στην αφαίρεση της ρεζέρβας; Η απάντηση βρίσκεται σε τρεις βασικούς λόγους:
Εξοικονόμηση χώρου: Οι κατασκευαστές επιδιώκουν μεγαλύτερους χώρους αποσκευών και πιο ευρύχωρα εσωτερικά. Η απουσία ρεζέρβας επιτρέπει πιο βαθιά πατώματα στο πορτμπαγκάζ, κάτι κρίσιμο σε compact SUV και μικρά μοντέλα.
Μείωση βάρους: Σε μια εποχή που η μείωση εκπομπών και η αύξηση της αυτονομίας (ειδικά στα ηλεκτρικά) είναι προτεραιότητες, κάθε επιπλέον κιλό μετράει. Η ρεζέρβα μπορεί να ζυγίζει έως και 10 κιλά.
Μείωση κόστους: Η παραγωγή, μεταφορά και τοποθέτηση ρεζέρβας και εργαλείων αλλαγής κοστίζει. Η αφαίρεσή της αποτελεί εύκολο τρόπο για να μειωθεί το τελικό κόστος κατασκευής.
Ωστόσο, στην πράξη, το κιτ επισκευής δεν είναι πάντα αποτελεσματικό. Λειτουργεί μόνο σε περιπτώσεις μικρών διατρήσεων, όπως τρύπες από πρόκες ή καρφιά.
Αν το λάστιχο έχει υποστεί σκίσιμο, ρήξη ή ζημιά στα πλαϊνά, το κιτ είναι άχρηστο. Επιπλέον, η χρήση του συνοδεύεται από συνέπειες: η ειδική αφρώδης ουσία που χρησιμοποιείται στο εσωτερικό του ελαστικού προκαλεί φθορές, αναγκάζοντας σε άμεση αντικατάσταση του ελαστικού.
Ακόμα και τα ελαστικά τεχνολογίας run-flat, που επιτρέπουν περιορισμένη κίνηση μετά το σκασμένο λάστιχο, δεν αποτελούν λύση πανάκεια: έχουν υψηλό κόστος, μειώνουν την άνεση και -όπως και το κιτ- δεν επιδιορθώνουν μεγάλες ζημιές.
Η πραγματικότητα είναι πως οι ρεζέρβες γίνονται είδος προς εξαφάνιση, και η επιστροφή τους δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Αυτό αφήνει τον οδηγό περισσότερο εκτεθειμένο, ειδικά σε μεγάλες αποστάσεις ή σε περιοχές με περιορισμένη οδική βοήθεια.
Πηγή: newsauto.gr